Stefan Wojnar-Byczyński

Stefan Wojnar-Byczyński
Ilustracja
Stefan Wojnar-Byczyński w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1899
Maczki

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1940
Palmiry

Poseł na Sejm III i

IV kadencji (II RP)

Okres

od 1930
do 1938

Przynależność polityczna

BBWR

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi II stopnia Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Stefan Wojnar-Byczyński, ps. Stiopka (ur. 30 sierpnia 1899 w Maczkach, zm. 20 czerwca 1940 w Palmirach) – polski dziennikarz, legionista, działacz niepodległościowy i społeczny, polityk, poseł na Sejm II RP III i IV kadencji.

Życiorys

Był synem Teofila i Karoliny z Dubielów. Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie, zdając w 1918 roku maturę, następnie Liceum Pracy Społecznej w Brukseli (w 1928 roku).

Od 22 października 1914 roku walczył w VI baonie I Brygady Legionów Polskich, następnie w 4 pułku piechoty. Został internowany w Szczypiornie. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, był ranny w czasie obrony Lwowa. Wstąpił do Wojska Polskiego. Uczestniczył w III powstaniu śląskim. Został zdemobilizowany w 1922 roku, będąc inwalidą wojennym[1].

W latach 1923–1926 redagował „Głos Wolności”, 1926–1927 tygodnik „Republikanin[2]. W okresie międzywojennym pracował jako inspektor ubezpieczeń społecznych w Sosnowcu. Był prezesem Związku Peowiaków i członkiem zarządu okręgowego Związku Legionistów Polskich oraz wiceprezesem wojewódzkiego zarządu Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny, prezesem częstochowskiego oddziału Związku Strzeleckiego. Mieszkał w Kielcach[3].

W 1930 roku został posłem na Sejm III kadencji (1930–1935). Należał do klubu BBWR. W 1935 roku został ponownie wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938), tym razem 33 928 głosami z listy państwowej, z okręgu wyborczego nr 31 (powiaty: konecki i opoczyński)[3].

Po wybuchu II wojny światowej działał w ZWZ. Został aresztowany przez Niemców, więziony na Pawiaku i rozstrzelany w Palmirach.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 812. [dostęp 2020-07-06].
  2. Witold Mielczarek: Polska prasa społeczno-polityczna w Częstochowie w latach 1918–1939), „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” 1981, t.20, nr 3. [dostęp 2017-05-28]. s. 66-67, 75.
  3. a b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 153.
  4. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  5. M.P. z 1939 r. nr 185, poz. 458 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  6. M.P. z 1931 r. nr 25, poz. 44 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Media użyte na tej stronie