Stefan Wojnar-Byczyński
Stefan Wojnar-Byczyński w 1935 roku | |
Data i miejsce urodzenia | 30 sierpnia 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 czerwca 1940 |
Poseł na Sejm III i | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Stefan Wojnar-Byczyński, ps. Stiopka (ur. 30 sierpnia 1899 w Maczkach, zm. 20 czerwca 1940 w Palmirach) – polski dziennikarz, legionista, działacz niepodległościowy i społeczny, polityk, poseł na Sejm II RP III i IV kadencji.
Życiorys
Był synem Teofila i Karoliny z Dubielów. Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie, zdając w 1918 roku maturę, następnie Liceum Pracy Społecznej w Brukseli (w 1928 roku).
Od 22 października 1914 roku walczył w VI baonie I Brygady Legionów Polskich, następnie w 4 pułku piechoty. Został internowany w Szczypiornie. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, był ranny w czasie obrony Lwowa. Wstąpił do Wojska Polskiego. Uczestniczył w III powstaniu śląskim. Został zdemobilizowany w 1922 roku, będąc inwalidą wojennym[1].
W latach 1923–1926 redagował „Głos Wolności”, 1926–1927 tygodnik „Republikanin”[2]. W okresie międzywojennym pracował jako inspektor ubezpieczeń społecznych w Sosnowcu. Był prezesem Związku Peowiaków i członkiem zarządu okręgowego Związku Legionistów Polskich oraz wiceprezesem wojewódzkiego zarządu Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny, prezesem częstochowskiego oddziału Związku Strzeleckiego. Mieszkał w Kielcach[3].
W 1930 roku został posłem na Sejm III kadencji (1930–1935). Należał do klubu BBWR. W 1935 roku został ponownie wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938), tym razem 33 928 głosami z listy państwowej, z okręgu wyborczego nr 31 (powiaty: konecki i opoczyński)[3].
Po wybuchu II wojny światowej działał w ZWZ. Został aresztowany przez Niemców, więziony na Pawiaku i rozstrzelany w Palmirach.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (20 lipca 1932)[4]
- Krzyż Walecznych[1]
- Złoty Krzyż Zasługi (7 sierpnia 1939)[5]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1 sierpnia 1930)[6]
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi[1]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[1]
Przypisy
- ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 812. [dostęp 2020-07-06].
- ↑ Witold Mielczarek: Polska prasa społeczno-polityczna w Częstochowie w latach 1918–1939), „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” 1981, t.20, nr 3. [dostęp 2017-05-28]. s. 66-67, 75.
- ↑ a b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 153.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 185, poz. 458 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 25, poz. 44 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) II Rzeczypospolitej