Stefan Zaleski

Stefan Zaleski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1888
Kłonowiec-Koracz

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1959
Warszawa

profesor zwyczajny nauk matematycznych
Specjalność: ekonomia
Alma Mater

Uniwersytet Genewski

Doktorat

1920
Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

1925
Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

1925 (ndzw.) 1938 (zw.)

Grób Stefana Zaleskiego na Cmentarzu Bródnowskim

Stefan Zaleski herbu Lubicz (ur. 30 maja 1888 w Kłonowcu-Koraczu, zm. 3 stycznia 1959 w Warszawie) – polski ekonomista, profesor Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Syn Zofii z Arkuszewskich i Piotra Zaleskiego. Młodszy brat Zygmunta Zaleskiego, historyka literatury[1].

Ukończył szkołę średnią w Radomiu w 1908 i rozpoczął studia na Uniwersytecie Genewskim, które ukończył w 1912 ze stopniem licencié des sciences sociales (mention – économie politique). Następnie przez rok studiował w Paryżu w École de droit oraz w École des Études Hautes Sociales[2][3].

W 1915 był w Lozannie redaktorem działu ekonomicznego i demograficznego Encyclopaédie Polonaise, do której napisał tom II i znaczną część tomu III[3]. W 1920 na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego uzyskał stopień doktora, a w 1925 habilitację. Od 1 października tego roku był profesorem nadzwyczajnym na tym wydziale[2].

Był członkiem polskiej delegacji do Komisji Ekonomicznej Konferencji Pokojowej w Paryżu w 1919, gdzie brał udział w pracach podkomisji do spraw ceł i traktatów ekonomicznych. W latach 1926–1928 był członkiem Komisji Ekspertów ds. Skarbowych Ligi Narodów. Był dziekanem Wydziału Prawno-Ekonomicznego Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1929–1931. Prowadził na nim wykłady ze skarbowości i prawa skarbowego oraz z ekonomii, współpracując naukowo z Edwardem Taylorem[3].

W 1938 został profesorem zwyczajnym na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie objął Katedrę Ekonomii Politycznej[2]. Podczas okupacji niemieckiej był dziekanem Wydziału Ekonomicznego tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich[3], a po aresztowaniu Romana Rybarskiego prodziekanem tajnego Wydziału Prawa UW[3].

W 1945 objął kierownictwo Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego jako prodziekan, a w maju tego roku został wybrany dziekanem. Od września 1946 przez rok był prorektorem Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach represji ze strony władz komunistycznych został pozbawiony prawa wykładania i egzaminowania z ekonomii politycznej i historii doktryn ekonomicznych w 1949, choć mógł wykładać statystykę i demografię dla innych wydziałów. W 1953 został przeniesiony na nowo powstały Wydział Nauk Ekonomicznych[2].

Stefan Zaleski był członkiem zwyczajnym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk od 1921, założycielem i wiceprezesem (w latach 1946–1948) Polskiego Towarzystwa, członkiem zwyczajnym Ekonomicznego, członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności (od 1950)[2].

Zmarł na zawał serca 3 stycznia 1959 w Warszawie[3]. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 2C, rząd IV, grób 29-31)[4].

Wybrane publikacje

  • Démographie génerale de la Pologne (1920)
  • Prawo skarbowe Rzeczypospolitej Polskiej (1923–1924)
  • Idea słusznej płacy (1925, habilitacja)
  • Istota i rozwój naukowej organizacji pracy (1928)
  • Wpływ maszyn na bezrobocie wg poglądów ekonomistów XIX wieku (1935)
  • Wpływ postępu technicznego na bezrobocie (1937)
  • Organizacja naukowa (1939)
  • Teoria i polityka płac (1939)

Przypisy

  1. ↑ Stefan Zaleski h. Lubicz (ID: zi.5.151.a4), M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2016-10-08].
  2. ↑ a b c d e Grażyna Bałtruszajtys: Stefan Zaleski. W: Grażyna Bałtruszajtys (red.): Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808–2008. Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 181-183. ISBN 978-83-7334-905-6. (pol.).
  3. ↑ a b c d e f Stefan Zaleski (1888–1959), Wydział Prawa i Administracji UAM [dostęp 2013-06-23] (pol.).
  4. ↑ Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 80, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie