Stefan Zand (inżynier)

Ten artykuł należy dopracować: zredagować (opisać) przypisy bibliograficzne. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Medal Braci Wright

Stefan Zand (ur. 18 września 1898 w Łodzi, zm. 1963^[1][2]) – polski inżynier, polski lotnik i amerykański wynalazca.

Życiorys

Stefan Zand urodził się 18 września 1898 roku w Łodzi, w rodzinie Izydora (Izaaka Abrahama) i Eleonory z Wolbergów. Ukończył studia inżynierskie na politechnice w Zurichu i aeronautykę w Paryżu.

W latach 1920–1922 służył w polskim lotnictwie^[3].

Od 1925 roku mieszkał w Stanach Zjednoczonych (USA). W 1939 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie. Pracował w laboratorium lotniczym Sperry Gyroscope w Brooklynie w USA.

Wynalazł substancję, która umieszczona na ścianach samolotu, powodowała wyciszenie odgłosów i zmniejszenie odczuwania wibracji silników we wnętrzu samolotu.

Wynalazek wdrożyła armia i flota Stanów Zjednoczonych. Za swoje prace poświęcone wibracji wynalazca otrzymał w 1932 r. wielki złoty medal Wrighta. „Prasa amerykańska poświęca wiele miejsca wynalazkowi polskiego inżyniera Stefana Zanda, łodzianina pracującego w laboratorium Sperry Gyroskope Brooklin. Wynalazek Zanda polega na tem, że absorbuje on hałas, spowodowany hukiem motoru samolotu”. „W 1932 r. otrzymał od związku inżynierów amerykańskich wielki złoty medal Wrighta(ang.) za swoje prace o wibracji w samolotach”^[3].

Żona – Helena ze Stankiewiczów, slawistka, m.in. tłumaczka Popiołów Stefana Żeromskiego (1928) na język angielski.

Przypisy

Bibliografia

• Marek Szukalak Słownik biograficzny Żydów łódzkich oraz z Łodzią związanych. Seria II, tom 3 od A-Z, Oficyna Bibliofilów, Łódź 2012, s. 123, ​ISBN 978-83-61743-56-9​,