Stefan de Julien
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 października 1923 Grodno |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 sierpnia 1944 Warszawa |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | Armia Krajowa |
| Jednostki | Batalion „Parasol” |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa powstanie warszawskie |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small} | |
Stefan de Julien ps. Szofer (ur. 9 października 1923 w Grodnie, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik[1], uczestnik powstania warszawskiego jako żołnierz batalionu „Parasol” Armii Krajowej.
Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym w pułku AK „Baszta”. W chwili wybuchu powstania znalazł się w Śródmieściu. Wraz z innymi żołnierzami, którzy nie dotarli na miejsce koncentracji, dołączył do oddziału pod dowództwem por. Zbigniewa Korsaka-Adamowicza ps. „Konrad”. Z oddziałem tym dotarł na Wolę, gdzie zasilił szeregi batalionu „Parasol”.
Poległ 13 sierpnia 1944 w walkach powstańczych na Starym Mieście. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-9-26)[2].
Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Nad mogiłą na Powązkach podano stopień podporucznika, natomiast na Murze Pamięci MPW podanym stopniem wojskowym Stefana de Julien jest plutonowy podchorąży.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).