Stefania Jabłońska

Stefania Jabłońska-Bernatowicz
Stefania Szela Ginsburg-Jabłońska
Ilustracja
Stefania Jabłońska z Alfredem Marchioninim
Data i miejsce urodzenia

7 września 1920
Mohylew

Data i miejsce śmierci

8 maja 2017
Warszawa

Zawód, zajęcie

lekarka

Stefania Jabłońska-Bernatowicz[1], właśc. Stefania Szela Ginsburg-Jabłońska[2] (ur. 7 września 1920 w Mohylewie[3][4], zm. 8 maja 2017 w Warszawie)[5] – polska lekarka, profesor nauk medycznych, specjalista dermatolog.

Laureatka Nagrody Roberta Kocha (1985) oraz Nagrody Międzynarodowego Towarzystwa Dermatologicznego – Medal im. Marii M. Duran (2002)[6]. Była jednym z najczęściej cytowanych naukowców polskich[7] oraz członkiem honorowym 48 towarzystw naukowych na świecie m.in. Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina (od 1961) czy Królewskiego Instytutu Nauk Przyrodniczych Belgii[8].

Życiorys

Urodzona 7 września 1920 w Mohylewie jako Rachela Ginsburg[9]. Ojciec, Emil Ginsburg był ekonomistą, natomiast matka, Bella – lekarzem dermatologiem[10]. W wieku 6 lat przeprowadziła się wraz z rodziną do Warszawy[6][11]. Uczyła się w Gimnazjum Zjednoczenia Nauczycieli w Warszawie (1926–1937)[12]. Następnie rozpoczęła studia medyczne, początkowo w Warszawie (1937-1938)[13], następnie we Lwowie (1938–1939), i dalej kontynuując we Frunze. Dyplom lekarza uzyskała w 1942 r.[12] Następnie była lekarzem w Armii Czerwonej (1942–1944)[13].

Specjalizację z dermatologii zdobywała w latach 1944–1946 w Wydziale Patologii Skóry Akademii Nauk ZSRR w Leningradzie[6], pod kierunkiem radzieckiej profesor Olgi Podwysockiej[12]. Zatrudniona na etacie lekarza Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (VI Departament Więziennictwa) w więzieniu mokotowskim w latach 1947–1949[14]. Jako stypendystka WHO (1949) pracowała na stanowisku asystenta w University of Pensylvania w Filadelfii[6].

Tytuł doktora uzyskała w 1950 na podstawie pracy Cechy histologiczne odczynów skórnych na tuberkulinę i wyciągi z prątków gruźlicy, a stopień doktora habilitowanego w 1951[6] Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskała w 1954[15], natomiast profesora zwyczajnego nauk medycznych otrzymała w 1974[16].

W latach 1946–2006 pracowała w Klinice Dermatologicznej Uniwersytetu, a później Akademii Medycznej w Warszawie, pełniąc w latach 1949–1990 funkcję ordynatora po Marianie Grzybowskim. W roku 1956 we współpracy z kierownikiem Kliniki Dermatologii w Monachium – prof. Alfredem Marchioninim, zapoczątkowała polsko-niemiecką współpracę naukową, umożliwiającą polskim naukowcom półroczne stypendia naukowe z zakresu dermatologii na Uniwersytecie Monachijskim[17].

Grób Stefanii Jabłońskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Jako pierwsza na świecie, w 1972 roku, sformułowała hipotezę o onkogennym działaniu wirusów brodawczaka u chorych z rzadką chorobą genetyczną – Epidermodysplasia verruciformis (EV). We współpracy z prof. Gerardem Orthem z Instytutu Pasteura w Paryżu scharakteryzowała molekularnie pierwsze onkogenne wirusy oraz wykazała, że zakażenie tymi wirusami nie przenosi się na osoby zdrowe o innym układzie genetycznym[18]. Za prace nad EV Jabłońska wraz z Orthem otrzymali Nagrodę Roberta Kocha, wręczoną w 1985 roku na uroczystym posiedzeniu przez prezydenta Niemiec Richarda von Weizsäckera.

Badała także patogenezę sklerodermii oraz zajmowała się diagnostyką chorób pęcherzowych[6].

W latach 1962–1982 i 1987–1995 była prezesem Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, a następnie pozostała jego Honorową Przewodniczącą[19][20][21]. Była także honorowym członkiem towarzystw dermatologicznych w 46 krajach[6] oraz honorowym członkiem 8 międzynarodowych towarzystw naukowych niedermatologicznych[22]. Zasiadała w Honorowym Komitecie Naukowym redakcji „Przeglądu Dermatologicznego”[23].

Autorka podręczników akademickich, m.in. Choroby skóry (ostatnie wydania razem ze Sławomirem Majewskim) oraz artykułów[24][25][26]. Promotor 69 prac doktorskich, 24 prac habilitacyjnych i wychowawca 15 profesorów.

Życie prywatne

Siostra prof. Ireny Hausmanowej-Petrusewicz[27]. Mężem Stefanii Jabłońskiej w latach 1944–1966 (rozwód) był prof. Paweł Segał (1919–2012), lekarz okulista[28]. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera MII-2-13)[29].

Przypisy

  1. ↑ MOJE CMENTARZE...: Stefania Jabłońska, mojecmentarze.blogspot.com [dostęp 2018-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-02].
  2. ↑ Centralny Rejestr Lekarzy Rzeczypospolitej Polskiej. [dostęp 2010-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-13)].
  3. ↑ Kto mówi prawdę? | Esculap.com – portal medyczny dla lekarzy, www.esculap.com [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  4. ↑ Marek Wroński, Zagadka śmierci profesora Mariana Grzybowskiego, Wydawnictwo Argraf, Warszawa 2004 – biografia S.Jabłońskiej: miejsce urodzenia.
  5. ↑ Zmarła profesor Stefania Jabłońska, wybitny dermatolog o światowej sławie. pap.pl. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-23)].
  6. ↑ a b c d e f g Zmarła profesor Stefania Jabłońska, wybitny dermatolog o światowej sławie – Po godzinach, www.rynekzdrowia.pl [dostęp 2017-05-15] (pol.).
  7. ↑ Najczęściej cytowani naukowcy oraz prace naukowe w Polsce, raport za lata 1965–2001 na podstawie bazy “Science Citation Index” dotyczącej wszystkich światowych publikacji. [dostęp 2011-03-18].
  8. ↑ Dziewięćdziesiąt lat Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, www.termedia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  9. ↑ https://gigancinauki.pl/gn/biogramy/82433,Jablonska-Stefania.html.
  10. ↑ https://www.termedia.pl/Profesor-dr-hab-med-Stefania-Jablonska-1920-2017-,56,30284,1,1.html.
  11. ↑ Marek Wroński, Zagadka śmierci profesora Mariana Grzybowskiego, Wydawnictwo Argraf, Warszawa 2004 – biografia.
  12. ↑ a b c Zrzut z archiwalnej strony poświęconej Stefanii Jabłońskiej: https://archive.is/HgEkk.
  13. ↑ a b Prof. Dr. Stefania Jablonska – AcademiaNet, www.academia-net.org:80 [dostęp 2018-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-17] (ang.).
  14. ↑ Tomasz Stańczyk: Kruszenie muru milczenia. Rozmowa z Markiem Wrońskim, autorem książki „Zagadka śmierci profesora Mariana Grzybowskiego”. Rzeczpospolita, Plus-Minus Nr 38 (18 września 2004).
  15. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)].
  16. ↑ Prof. Stefania Jabłońska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-11-26].
  17. ↑ https://www.termedia.pl/Profesor-dr-hab-med-Stefania-Jablonska-1920-2017-,56,30284,1,0.html.
  18. ↑ https://www.termedia.pl/Profesor-dr-hab-med-Stefania-Jablonska-1920-2017-,56,30284,1,0.html.
  19. ↑ Polskie towarzystwo dermatologiczne, www.ptderm.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-13].
  20. ↑ Sprawozdanie z Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Delegatów PTD zorganizowanego dla uczczenia Jubileuszu 90-lecia Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Warszawa 13–14 maja 2011 roku. [dostęp 2015-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 stycznia 2015)].
  21. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)].
  22. ↑ Zrzut z archiwalnej strony poświęconej S.Jabłońskiej: https://archive.is/bHMUC.
  23. ↑ Przegląd Dermatologiczny – O czasopiśmie, www.termedia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  24. ↑ Stefania Jabłońska (publikacje). Katalog PubMed. [dostęp 2016-08-31].
  25. ↑ Stefania Jabłońska (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-08-31].
  26. ↑ Jabłońska, Stefania (1920-). Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-08-31].
  27. ↑ Irena Hausman-Petrusewicz. nekrologi.wyborcza.pl, 2015-07-10. [dostęp 2016-08-31].
  28. ↑ Marek Wroński, Zagadka śmierci profesora Mariana Grzybowskiego, Wydawnictwo Argraf, Warszawa 2004 – rozdział 8 – posłowie.
  29. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].

Bibliografia

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, tom II: H–Ł (redaktor naukowy Janusz Kapuścik), Warszawa 1999, s. 107 (z fotografią)

Media użyte na tej stronie

Stefania Jabłońska (grób) 01.jpg
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób lekarki Stefanii Jabłońskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie