Stefania Zahorska

	Stefania Zahorska; Pandora
	Stefania Zahorska; Pandora
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1890 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	6 kwietnia 1961 ; Londyn
Zawód, zajęcie	literatka, historyk i krytyk sztuki

Stefania Zahorska, pseud. Pandora (ur. 25 kwietnia 1890 w Krakowie, zm. 6 kwietnia 1961 w Londynie) – polska literatka, historyk i krytyk sztuki.

Życiorys

Studia historii sztuki i filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończyła w roku 1921. Kontynuowała studia w Budapeszcie, Berlinie i Paryżu. Była jedną z pierwszych osób profesjonalnie uprawiających w Polsce krytykę artystyczną^[1]. W latach 1924–1925 była kierowniczką działu sztuki Przeglądu Warszawskiego. Była stałą współpracowniczką tygodnika Wiadomości Literackie. W roku 1936 współpracowała z dwutygodnikiem „Oblicze Dnia”. Była docentką Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. W roku 1934 przebywała w Niemczech oraz w ZSRR, stosunki panujące w tych państwach opisała w cyklu reportaży. W latach 30. XX wieku była ponadto tłumaczem przysięgłym języka węgierskiego przy Sądzie Okręgowym w Warszawie^[2]. Od roku 1939 przebywała we Francji, od 1941 w Anglii. Uczestniczyła w organizacji Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Londynie. Oprócz książek o sztuce tworzyła też powieści i sztuki teatralne.

Stefania Zahorska: Matejko, Warszawa : Gebethner i Wolff, 1925
Stefania Zahorska: Dzieje malarstwa polskiego, Warszawa : „Wiedza o Polsce”. 1932
Stefania Zahorska: Ofiara, rys. Feliksa Topolskiego, Londyn : Społeczność Akademicka U.S.B., 1955
Stefania Zahorska: Smocza 13 : dramat w 3 aktach Londyn : „Nowa Polska”. 1945
Stefania Zahorska: Warszawa - Lwów 1939 : powieść Londyn : Polska Fundacja Kulturalna, 1964
Stefania Zahorska: Stacja Abbesses, rys. Feliksa Topolskiego, Londyn : Oficyna Poetów i Malarzy, 1952.
Stefania Zahorska: Ziemia pojona gniewem, Londyn : B. Świderski, 1961
Stefania Zahorska: Szkice o literaturze i sztuce, Warszawa : „Twój Styl”. 1995 ISBN 83-85443-92-4
Stefania Zahorska: „Wybór pism, reportaże, publicystyka, eseje” wstęp i opracowanie Anna Nasiłowska IBL 2010 ISBN 978-83-61750-06-2

Lesław M. Bartelski: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991 : Wydawnictwo Naukowe PWN ISBN 83-01-11593-9
Anna Nasiłowska: Interdyscyplinarny umysł Stefanii Zahorskiej „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki” - Warszawa 2012 nr 3-4. PL ISSN 0023-589X.

↑ Tomasz Gryglewicz, Parę uwag na temat krytyki artystycznej dawniej i dzisiaj. Poświęcone pamięci prof. Mieczysława Porębskiego, ostatniego krytyka w dawnym (dobrym) stylu, w: Krytyka sztuki – filozofia, praktyka, dydaktyka, red. Łukasz Guzek, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, Międzywydziałowy Instytut Nauk o Sztuce, Gdańsk 2013, s. 9-13, https://pbc.gda.pl/Content/42837/Krytyka%20Sztuki.pdf s. 10-11. Autor podaje błędnie imię Helena.
↑ Ogólna list tłumaczów przysięgłych, ustanowionych na mocy rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 24 grudnia 1928 r. o tłumaczach przysięgłych (Dz. U. R. P. Nr. 104, Poz. 943) według stanu z dnia 15 stycznia 1935 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 36, Nr 2 z 15 stycznia 1935. Ministerstwo Sprawiedliwości.
↑ Lista laureatów – 1951-2011