Steffen Möller
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0 Steffen Möller (2020) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód | aktor, kabareciarz |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Steffen Möller [ˈʃtɛfən ˈmœlɐ] (ur. 22 stycznia 1969[1] w Wolfhagen[2]) – niemiecki aktor, pisarz i kabareciarz, który dzieciństwo spędził w Wuppertalu, mieszkający w Heidelbergu[3], dawniej występujący w Polsce.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się jako syn pastora[4] i profesora teologii Christiana oraz nauczycielki religii Sigrun. Ma dwóch młodszych braci, Tilmana i Juliana.
Uczęszczał do gimnazjum humanistycznego Wilhelm-Dörpfeld-Gymnasium w Wuppertalu, gdzie zdał maturę. W szkole udzielał się w kabarecie. Po ukończeniu gimnazjum i odbyciu służby cywilnej zaczął studiować teologię i filozofię na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. Na kurs języka polskiego pojechał do Krakowa. Po ukończeniu studiów w Berlinie wrócił w 1994 do Polski, gdzie pracował najpierw jako nauczyciel języka niemieckiego w Liceum im. Królowej Jadwigi w Warszawie, a potem jako wykładowca języka niemieckiego na Uniwersytecie Warszawskim (m.in. w Instytucie Lingwistyki Stosowanej).
Kariera
Znany jest z programu Europa da się lubić, gdzie zasiadał wśród zagranicznych gości od pierwszego odcinka tego programu. Występował w nim regularnie, do samego końca. 21 czerwca 2008 roku wziął udział w ostatnim odcinku programu – Europa bye, bye. W latach 2002–2007 wcielał się w rolę Stefana Müllera w serialu M jak miłość. Od września do grudnia 2005 roku był gospodarzem pierwszej edycji programu TVP2 Załóż się.
Steffen Möller wydał dwie płyty ze swoimi występami kabaretowymi: „Niemiec na Młocinach” i „E, tam, Unia!”, jest też autorem książki „Polska da się lubić”, która została także wydana po niemiecku pod tytułem „Viva Polonia”. W październiku 2010 wyszło polskie tłumaczenie jego książki o muzyce poważnej – „Moja klasyczna paranoja”.
Nagrody i odznaczenia
- 2002 rok – II miejsce ex aequo z Kabaretem Ani Mru-Mru na ogólnopolskim festiwalu kabaretowym PaKA (pierwszy obcokrajowiec, drugim zagranicznym laureatem został Liquidmime)
- 15 marca 2004 – Wiktor 2003 w kategorii: odkrycie roku
- 19 stycznia 2004 – Telekamera 2004, nagroda czytelników pisma „Tele Tydzień” w kategorii: rozrywka za udział w programie „Europa da się lubić”
- 3 czerwca 2005 – Krzyż Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi RFN[5]
- 13 listopada 2009 – Odznaka Honorowa „Bene Merito”[6]. Odznaczenie odebrał z rąk ministra Radosława Sikorskiego w grudniu 2009[7].
- 2013 – Złota Sowa Polonii za promowanie kultury polskiej[8].
Publikacje
- 2006: Polska da się lubić. Mój prywatny przewodnik po Polsce i Polakach, Wydawnictwo Publicat, ISBN 83-245-1062-1.
- 2009: Viva Polonia. Als deutscher Gastarbeiter in Polen, Fischer Taschenbuch Vlg., ISBN 978-3-86610-558-4.
- 2010: Moja klasyczna paranoja, Wydawnictwo W.A.B., ISBN 978-83-7414-845-0.
- 2012: Expedition zu den Polen: Eine Reise mit dem Berlin-Warszawa-Express, Malik Verlag, ISBN 978-3-89029-399-8.
- 2015: Viva Warszawa – Polen für Fortgeschrittene, ISBN 978-3-89029-459-9.
Filmografia
- 2000: Słoneczna włócznia (film fantastyczny dla dzieci i młodzieży) – tłumaczenie (literackie)
- 2002–2007, 2009: M jak miłość (serial telewizyjny) – jako Stefan Müller
- 2003: Kasia i Tomek (serial telewizyjny) – jako Niemiec (odc. 9)
- 2003: Koniec wojny – jako Tramer
- 2003–2008: Europa da się lubić
- 2005–2006: Załóż się
- 2010: Polen für Anfänger (Polska dla początkujących) (Film drogi, reż. Katrin Rothe; z Kurtem Krömerem)
Dyskografia
- 2003: Niemiec na Młocinach
- 2004: E, tam Unia!
- 2006: „Wakacje w Niemczech”
- 2008: „Najpiękniejsze baśnie Braci Grimm”. Axel Springer Polska, Warszawa
- 2008: Viva Polonia. Steffen Möller (Audio-CD). Argon Verlag, Berlin, ISBN 978-3-86610-558-4 (w języku niemieckim)
- 2009: Vita Classica. Steffen Möller (Audio-CD). Argon Verlag, Berlin, ISBN 978-3-86610-844-8 (w języku niemieckim)
- 2012: Expedition zu den Polen: Eine Reise mit dem Berlin-Warszawa-Express (Audio-CD), Osterwoldaudio Verlag, ISBN 978-3-86952-113-8 (w języku niemieckim)
Zobacz też
- Stand-up – gatunek komediowy uprawiany przez Steffena Möllera
Przypisy
- ↑ a b Möller, Steffen Deutsche Nationalbibliothek.
- ↑ Steffen Möller: „Berlin - Warszawa - Express”. Poznań: Wydawnictwo Publicat S.A., 2013.
- ↑ Steffen Möller: „W Niemczech raczej nikt mnie nie zna”, dziendobry.tvn.pl [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-13] .
- ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 64. ISBN 978-83-245-1571-4.
- ↑ Warszawa. Krzyż Zasługi dla Steffena Möllera. www.e-teatr.pl, 3 czerwca 2005.
- ↑ Wręczenie przez ministra Radosława Sikorskiego odznaki Bene Merito. msz.gov.pl, 14 listopada 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].
- ↑ Dostałem order „Bene Merito”. steffen.pl, 17 grudnia 2009. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 marca 2010)].
- ↑ Złote Sowy Polonii 2013.
Linki zewnętrzne
- Witryna internetowa Steffena Möllera
- Steffen Möller w bazie IMDb (ang.)
- Steffen Möller w bazie Filmweb
- Steffen Möller w bazie filmpolski.pl
Media użyte na tej stronie
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0
Steffen Möller - niemiecki aktor, kabareciarz i pisarz.
Baretka Odznaki Honorowej "Bene Merito".
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi na Wstędze.
Autor: Ralf Lotys (Sicherlich), Licencja: CC BY 3.0
Wymowa Steffen Möller po niemecku.