Stenodema virens

Stenodema virens – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tasznikowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1767 roku przez Karola Linneusza jako Cimex virens^[1].

Pluskwiak o wydłużonym ciele barwy zielonej lub słomkowej. Samce osiągają od 7,8 do 8,1 mm, a samice od 7,4 do 8,5 mm długości ciała. Nie krótszą niż szeroką głowę cechuje wydłużone, wyraźnie oddzielone od tylusa i wystające poza niego czoło, podłużne wcięcie pośrodku ciemienia, przylegające do obrączki apikalnej oczy i półtora raza dłuższy od szerokości przedplecza drugi człon czułków. Powierzchnia tarczki jest punktowana. Półpokrywy mają zakrywkę z dwoma dobrze widocznymi komórkami w użyłkowaniu. Odnóża mają stopy o pierwszym członie nieco krótszym niż dwa następne razem wzięte. Tylną parę odnóży cechuje uda nieuzbrojone ostrogami (zębami) i gwałtownie u wierzchołka zwężone^[2].

Tasznikowaty ten jest fitofagiem, żerującym na różnych trawach. Pożywia się głównie na kwiatostanach, gdzie przekłuwa zalążnie i niedojrzałe owoce, często prowadząc do zniszczenia bielma^[3].

Owad w Europie znany z niemal wszystkich krajów oprócz Islandii i Wysp Brytyjskich^[1]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju^[4].

Przypisy