Stepan Stecenko

Stepan Stecenko Степа́н Стеце́нко
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1903 Stojanowka, gubernia chersońska
Data i miejsce śmierci	9 listopada 1989 Kijów
przewodniczący Komitetu Wykonawczego Woroszyłowgradzkiej Rady Obwodowej
Okres	od 1948 do 1950
Przynależność polityczna	WKP(b)
Poprzednik	Iwan Orieszko
Następca	Filipp Rieszetniak
Odznaczenia

Stepan Omelanowycz Stecenko (ukr. Степа́н Омеля́нович Стеце́нко, ros. Степан Емельянович Стеценко, ur. 22 grudnia 1903 w stacji Stojanowka w guberni chersońskiej, zm. 9 listopada 1989 w Kijowie) – polityk Ukraińskiej SRR.

Życiorys

Od 1920 do 1922 służył w Armii Czerwonej, 1922-1923 był słuchaczem szkoły budownictwa radzieckiego i partyjnego w Jelizawietgradzie (obecnie Kropywnycki), po czym został działaczem związkowym i komsomolskim, a w 1926 również partyjnym (po przyjęciu go do WKP(b)). W 1931 został redaktorem gazety "Zinowjewskij Proletarij" w Zinowjewsku (obecnie Kropywnycki), pełniąc tę funkcję przez rok, potem został kierownikiem jednego z wydziałów Komitetu Miejskiego KP(b)U w Ługańsku, następnie do 1937 był II sekretarzem tego komitetu, a 1937-1938 sekretarzem komitetu fabrycznego KP(b)U fabryki parowozów im. Rewolucji Październikowej w Woroszyłowgradzie (obecnie Ługańsk). 1 czerwca 1938 podczas wielkiego terroru został aresztowany i uwięziony, 18 marca 1940 wypuszczony, po czym objął funkcję kierownika obwodowego oddziału przemysłu leśnego w Woroszyłowgradzie. Po ataku Niemiec na ZSRR pozostał w Donbasie, od lipca 1942 do lutego 1943 był I sekretarzem Podziemnego Komitetu Obwodowego KP(b)U, od lutego 1943 do 1947 był sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)U w Woroszyłowgradzie, a 1948-1950 przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Woroszyłowgradzkiej Rady Obwodowej. Następnie został przeniesiony do Czernihowa jako I sekretarz Komitetu Miejskiego KP(b)U, potem w 1955 pełnił funkcję inspektora KC KPU, od 1955 do stycznia 1963 był II sekretarzem Komitetu Obwodowego KPU w Czerkasach, jednocześnie od 21 stycznia 1956 do 17 marca 1971 wchodził w skład Komisji Rewizyjnej KPU. Od stycznia 1963 do 1967 był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Czerkaskiej Wiejskiej Rady Obwodowej/Czerkaskiej Rady Obwodowej, od kwietnia 1967 do 1975 I zastępcą przewodniczącego Rady Najwyższej Ukraińskiej SRR, a od 20 marca 1971 do 10 lutego 1976 członkiem KC KPU, w 1975 przeszedł na emeryturę.

Bibliografia

• Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.) [dostęp 2019-01-24]