Stephanie Venier
 (c) Foto: Stefan Brending, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stephanie Venier (2017) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SV Oberperfuss | |||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 30.11 2013, Beaver Creek (27. miejsce - super G) | |||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
2. miejsce Stephanie Venier (ur. 19 grudnia 1993 w Innsbrucku) – austriacka narciarka alpejska, wicemistrzyni świata i trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Stephanie Venier pojawiła się 9 grudnia 2008 roku w Jerzens, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 35. miejsce w slalomie. W 2012 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, gdzie jej najlepszym wynikiem było dziewiętnaste miejsce w supergigancie. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, największe sukcesy osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Québecu w 2013 roku, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w supergigancie, wyprzedzając bezpośrednio Corinne Suter ze Szwajcarii oraz swą rodaczkę, Rosinę Schneeberger. Następnie zajęła drugie miejsce w zjeździe, rozdzielając na podium dwie Francuzki: Jennifer Piot oraz Romane Miradoli. Zdobyła także srebrny medal w supergigancie podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Jasnej, plasując się między Suter a Schneeberger.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 12 stycznia 2013 roku w St. Anton, zajmując 39. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 30 listopada 2013 roku w Beaver Creek, gdzie zajęła 27. miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 22 stycznia 2017 roku w Garmisch-Partenkirchen, kończąc supergiganta na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Szwajcarkę Larę Gut i Tinę Weirather z Liechtensteinu. W 2017 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zdobywając srebrny medal w zjeździe.
W styczniu 2019 roku odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata (zjazd w Garmisch-Partenkirchen).
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF | 21 lutego | 2018 |  Pjongczang | Zjazd | 1:39,22 | - |  Sofia Goggia |
| DNS1 | 22 lutego | 2018 | Pjongczang | Superkombinacja | 2:20,90 | - |  Michelle Gisin |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7. | 7 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:21,34 | +0,77 |  Nicole Schmidhofer |
2. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:32,85 | +0,40 |  Ilka Štuhec |
| DNF | 5 lutego | 2019 |  Åre | Supergigant | 1:04,89 | - |  Mikaela Shiffrin |
| 4. | 10 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:01,74 | +0,53 | Ilka Štuhec |
| 20. | 11 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Supergigant | 1:25,51 | +2,03 | Lara Gut-Behrami |
Mistrzostwa świata juniorów
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF2 | 1 marca | 2012 | Roccaraso | Slalom | 1:42,69 | - | Stephanie Brunner |
| 29. | 3 marca | 2012 | Roccaraso | Gigant | 2:45,02 | +5,73 |  Ragnhild Mowinckel |
| 19. | 5 marca | 2012 | Roccaraso | Supergigant | 1:06,99 | +1,04 | Annie Winquist |
| 25. | 22 lutego | 2013 |  Québec | Gigant | 2:22,23 | +2,80 | Lisa-Maria Zeller |
1. | 24 lutego | 2013 | Québec | Supergigant | 1:00,89 | - | - |
| 2. | 26 lutego | 2013 | Québec | Zjazd | 1:11,18 | +0,04 |  Jennifer Piot |
| 2. | 3 marca | 2014 |  Jasná | Supergigant | 1:14,71 | +0,47 | Corinne Suter |
| 24. | 3 marca | 2014 | Jasná | Superkombinacja | 2:11,34 | +4,28 | Elisabeth Kappauer |
| 5. | 5 marca | 2014 | Jasná | Zjazd | 1:24,19 | +1,48 | Corinne Suter |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2012/2013: 117.
- sezon 2013/2014: 98.
- sezon 2014/2015: 101.
- sezon 2015/2016: 46.
- sezon 2016/2017: 16.
- sezon 2017/2018: 27.
- sezon 2018/2019: 9.
- sezon 2019/2020: 14.
- sezon 2020/2021: 44.
- sezon 2021/2022: 46.
Miejsca na podium w zawodach
Garmisch-Partenkirchen – 22 stycznia 2017 (supergigant) – 2. miejsce
Crans-Montana – 25 lutego 2017 (zjazd) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 18 stycznia 2019 (zjazd) – 3. miejsce- Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 2019 (zjazd) – 1. miejsce
Lake Louise – 6 grudnia 2019 (zjazd) – 3. miejsce- Crans-Montana – 21 lutego 2020 (zjazd) – 3. miejsce
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
.svg)
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
.svg)
(c) Foto: Stefan Brending, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
64. Kandahar Rennen,Audi FIS Ski Weltcup Garmisch-Partenkirchen,Damen Super-G,Kandahar,Ladies Super-G,Stephanie Venier