Stiepan Naumienko
5 zwycięstw | |
pułkownik lotnictwa | |
Data i miejsce urodzenia | 7 stycznia 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 listopada 2004 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1937–1961 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 615. nocny bombowy pułk lotniczy, |
Stanowiska | technik, mechanik, pilot |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca | nauczyciel fizyki |
Odznaczenia | |
Stiepan Iwanowicz Naumienko (ros. Степан Иванович Науменко; ur. 7 stycznia 1920 w Złynce w obwodzie kirowohradzkim, zm. 20 listopada 2004 w Podolsku) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1951).
Życiorys
Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu 10 klas szkoły średniej pracował jako tokarz w Odessie, w 1937 został powołany do Armii Czerwonej, w 1939 ukończył wojskową szkołę lotniczo-techniczną w Leningradzie, pracował jako technik lotniczy w wojskowej szkole lotniczej w Czkałowie i od listopada 1941 mechanik klucza 615. nocnego bombowego pułku lotniczego Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego.
Od grudnia 1941 do kwietnia 1942 brał udział w wojnie z Niemcami w składzie Sił Wojskowo-Powietrznych 43. Armii i Frontu Zachodniego, uczestniczył w bitwie pod Moskwą i operacji rżewsko-wiaziemskiej, we wrześniu 1942 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Woroneżu, a w 1944 kursy dowódców kluczy. W listopadzie 1944 został dowódcą klucza w pułku myśliwskim w Moskiewskim Okręgu Wojskowym, a w 1950 pomocnikiem dowódcy eskadry, od 1947 należał do partii komunistycznej.
Latem 1950 został skierowany wraz z pułkiem myśliwskim do Chin. Od 4 grudnia 1950 do lutego 1951 brał udział w wojnie w Korei, wykonując około 70 lotów bojowych i staczając 10 walk powietrznych, w których strącił osobiście 5 amerykańskich samolotów i 6 w grupie.
Po powrocie do ZSRR, w marcu 1951 został pomocnikiem dowódcy lotniczego pułku myśliwskiego, w 1952 skończył kursy oficerskie w Lipiecku i został dowódcą eskadry lotniczego pułku myśliwskiego w Moskiewskim Okręgu Wojskowym, później pomocnikiem dowódcy, zastępcą dowódcy, I zastępcą dowódcy i od września 1959 do marca 1961 dowódcą lotniczego pułku myśliwskiego (od 1960 w stopniu pułkownika), w marcu 1961 został zwolniony do rezerwy. Później ukończył instytut pedagogiczny i pracował jako nauczyciel fizyki w szkole średniej i zastępca dyrektora szkoły.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (12 maja 1951)
- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru (22 lutego 1956)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie - 3 listopada 1953 i 29 kwietnia 1954)
- Medal Za Zasługi Bojowe (20 czerwca 1949)
I medale.
Bibliografia
- http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=4834 (ros.)
- Игорь Сейдов , Советские асы корейской войны, 2016, ISBN 978-5-903389-35-3, OCLC 970400945 (ros.).
Media użyte na tej stronie
Flag of the Soviet Air Force
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Rank insignia of the Soviet Union/Russian Federation (1955-1991), here Army "Colonel" (OF5) – shoulder strap dress uniform/ Airborne forces, Air force, and Aviation of the Air Defence Forces.
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.