Stołeczne Miasto Poznań

Herb Poznania

Stołeczne Miasto Poznań – tytuł Poznania, stanowiący jego pełną nazwę, używany dla zachowania tradycji w okazjach uroczystych[1].

Uzasadnienie historyczne

Stosowanie tego tytułu wynika m.in. z faktu, że w połowie X wieku Poznań odgrywał ważną rolę w państwie Piastów. W Poznaniu znajdowała się jedna z rezydencji Mieszka I, ustanowiono pierwszą polską katedrę biskupią, w której, jak się domniemuje[2], pochowano Mieszka I i Bolesława I Chrobrego.

Usankcjonowanie prawne

Jest to tytuł formalny, usankcjonowany prawnie przez Prezesa Rady Ministrów RP. Projekt Statutu Miasta Poznania przyjęty uchwałą nr X/50/IV/2003 Rady Miasta Poznania z dnia 18 lutego 2003 r. został objęty procedurą uzgodnieniową, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym. W myśl tego przepisu Prezes Rady Ministrów dokonuje uzgodnienia statutu na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Ewentualna odmowa uzgodnienia statutu powinna nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia projektu statutu ministrowi, przy czym 14-dniowy termin liczyć należy od dnia doręczenia projektu statutu gminy ministrowi. Powyższe wynika z art. 89 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W przypadku miasta Poznania prezes Rady Ministrów Leszek Miller nie zajął w terminie stanowiska w sprawie przedstawionego mu projektu Statutu Miasta. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym statut został uzgodniony w brzmieniu przedstawionym przez miasto. W wyniku akceptacji prawnej, ogłoszony na odpowiednich stronach Biuletynu Informacji Publicznej Miasta Poznania.

Termin „Stołeczne Miasto Poznań” określony został w art. 4 ust. 5 Statutu Miasta Poznania. W myśl uchwały nr LXXX/1202/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 9 listopada 2010 r. jest to § 5 ust. 4[1].

Tytuł ten był powszechnie używany także w latach II Rzeczypospolitej.

Inne polskie miasta stołeczne

Tytuł miasta stołecznego używają również:

  • Warszawa w brzmieniu Miasto Stołeczne Warszawa, na podstawie ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy[3],
  • Kraków w brzmieniu Stołeczne Królewskie Miasto Kraków, na podstawie § 4 ust. 1 Statutu Miasta Krakowa[4],
  • Płock w brzmieniu Stołeczne Książęce Miasto Płock, na podstawie preambuły Statutu Miasta Płocka[5].

W statucie Gniezna znajduje się wzmianka o stołeczności tego miasta, ale wyłączenie w przepisie dotyczącym nazwy rady miasta używanej do celów uroczystych, w brzmieniu Rada Miasta Gniezna – Pierwszej Stolicy Polski – Miasta św. Wojciecha – Stołecznego Królewskiego Miasta Gniezna[6].

Tytuł miasta stołecznego używał również Lwów w brzmieniu Królewskie Stołeczne Miasto Lwów[7]. Nazwa ta nie odnosiła się jednak do stolicy Polski, lecz Galicji. Od zakończenia II wojny światowej miasto nie znajduje się na terenie Polski, a od rozpadu ZSRR jest miastem na terytorium Ukrainy.

Przypisy

  1. ↑ a b Statut Miasta Poznania. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Poznania. [dostęp 2017-04-11].
  2. ↑ Wojciech Pastuszka: Prof. Urbańczyk: to nie grób Mieszka odkryto w katedrze poznańskiej. Archeowieści, 2010-12-28. [dostęp 2020-04-09].
  3. ↑ Ustawa z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. z 2018 r. poz. 1817)
  4. ↑ Uchwała nr CXXI/1934/14 Rady Miasta Krakowa z dnia 5 listopada 2014 r. w sprawie przyjęcia oraz ogłoszenia tekstu jednolitego Statutu Miasta Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2017-04-11].
  5. ↑ Statut Miasta Płocka. [dostęp 2020-09-23].
  6. ↑ Statut Miasta Gniezna. Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Gnieźnie. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-11)].
  7. ↑ Przykład użycia nazwy Królewskie Stołeczne Miasto Lwów w Księdze Adresowej z 1913. Europeana. [dostęp 2017-04-11].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie