Stożek Wielki (Góry Kamienne)

Stożek Wielki

Stożek Wielki – widok od strony Unisławia Śląskiego
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety Góry Kamienne Góry Suche
Wysokość	841 m n.p.m.
Wybitność	211 m
Położenie na mapie Sudetów Stożek Wielki
50°42′10″N 16°13′36″E/50,702778 16,226667

Stożek Wielki (841 m n.p.m.) – wzniesienie w Sudetach Środkowych, w Górach Kamiennych, na północno-zachodnim krańcu Gór Suchych, w północnej części pasma Stożka.

Położenie

Stożek Wielki od strony południowo-wschodniej z Włostowej

Położony w północno-środkowej części Gór Kamiennych, na pograniczu z Górami Wałbrzyskimi, na północnym zachodzie od miejscowości Sokołowsko. Od strony wschodniej oddzielony Kotliną Sokołowską od masywu Bukowca, a od zachodniej strony głęboka dolina przełomu Ścinawki oddziela wzniesienie od Masywu Dzikowca i Lesistej Wielkiej.

Jest to jedno z najbardziej charakterystycznych wzniesień powulkanicznych, o formie poosuwiskowej w kształcie stożka, o ostro zakończonej części szczytowej i stromych zboczach, z wyraźnie zaznaczonymi wierzchołkiem.

Wzniesienie zbudowane z permskich skał wylewnych, należących do północnego skrzydła niecki śródsudeckiej. Na północno-zachodnim zboczu, na wysokości około 780 m n.p.m., charakterystyczna grupa powulkanicznych skałek.

Tablica na szczycie Stożka Wielkiego

Wzniesienie od poziomu około 760 m po wschodniej stronie i od 550 m n.p.m., po zachodniej stronie porośnięte jest w całości lasem regla dolnego, górną część wzniesienia zajmuje rozrzedzony las z przewagą drzewostanu liściastego. Na wschodnim zboczu góry poniżej granicy lasu rozciąga się obszerna górska łąka z ciekawą roślinnością, a niżej położone są pola uprawne.

Szczyt wziął nazwę od swojego charakterystycznego stożkowego kształtu. Nazwę Stożek Wielki wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Groß Storch Berg^[1].

Położony na terenie Parku Krajobrazowego Sudetów Wałbrzyskich.

Turystyka

Szczyt Stożka Wielkiego.

Widok ze szczytu Stożka Wielkiego na Chełmiec.

Szlaki turystyczne:

• żółty – prowadzący z Mieroszowa na Waligórę, przebiega przez szczyt góry
• zielony – z Boguszowa-Gorców do Sokołowska prowadzi wschodnim podnóżem wzniesienia.
• Na szczycie stał drewniany punkt widokowy, z którego rozciągały się widoki na Śnieżkę, Masyw Dzikowca i Lesistej, Góry Kamienne, Góry Wałbrzyskie i Stołowe oraz Kotlinę Sokołowską i Wyżynę Unisławską. Pierwsza wieża widokowa została wzniesiona na szczycie w 1885 r.
• szlak na szczyt jest trudny i męczący dla niewprawnego turysty

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 9 Góry Kamienne, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1996, ISBN 83-85773-20-7.
• Sudety Środkowe. Skala 1:40 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.

Linki zewnętrzne

• Foto: Stożek – propozycja na weekend