Stoffel Vandoorne
 | Ten artykuł od 2016-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Stoffel Vandoorne (2019) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sezon 2019/2020 | |
| Seria | |
| Zespół | |
| Samochód | Mercedes-Benz EQ Silver Arrow 01 |
| Nr startowy | 5 |
| Partnerzy | |
| Sukcesy | |
2010: F4 Eurocup 1.6 (mistrz) | |
| Strona internetowa | |
Stoffel Vandoorne (ur. 26 marca 1992 roku w Kortrijk) – belgijski kierowca wyścigowy.
Życiorys
Karting
Stoffel karierę rozpoczął w 1998 roku od startów w kartingu. W 2010 roku zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych – Europucharze F4 1.6. Już w pierwszym podejściu sięgnął w niej po tytuł mistrzowski, będąc dziewięciokrotnie na podium, z czego sześciokrotnie na najwyższym stopniu (pięciokrotnie startował z pole position, a także czterokrotnie uzyskał najszybszy czas okrążenia).
Formuła Renault 2.0
W kolejnym sezonie awansował do Europejskiej Formuły Renault, gdzie ścigał się w rodzimej ekipie KTR. Jednocześnie brał udział również w północnoeuropejskiej edycji tej serii. Począwszy od szóstego wyścigu w kalendarzu (na Nürburgringu) Belg punktował we wszystkich rozegranych zmaganiach. Jedyne podium uzyskał w drugim starcie, na węgierskim Hungaroringu, gdzie był trzeci. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej znalazł się na 5. pozycji. W Formule Renault WEC 2.0 Vandoorne spisał się znacznie lepiej. W trakcie rywalizacji Stoffel ośmiokrotnie meldował się w czołowej trójce, a także trzykrotnie sięgnął po pierwsze pole startowe. Zmagania zakończył na wysokim 3. miejscu.
W roku 2012 nawiązał współpracę z niemiecką ekipą Josefa Kaufmanna. Belg do ostatniego wyścigu walczył o tytuł mistrzowski z Rosjaninem Daniiłem Kwiatem, okazując się ostatecznie lepszym o dziesięć punktów. W trakcie sezonu Vanodoorne jedenastokrotnie stawał na podium, z czego czterokrotnie na najwyższym stopniu (dwukrotnie na Nürburgringu). Poza sześciokrotnie sięgnął po pole position oraz trzykrotnie odnotował najszybszy czas okrążenia.
Pod tymi samymi barwami Stoffel wystartował również w trzech rundach Formuły Renault 2.0 NEC. Belg zdominował rywalizację, zwyciężając w pięciu z siedmiu startów. Oprócz tego czterokrotnie startował z pierwszej pozycji oraz pięciokrotnie wykręcił najszybsze okrążenie wyścigu.
Formuła Renault 3.5
Na sezon 2013 podpisał kontrakt z ekipą Fortec Motorsport w Formule Renault 3.5. Wygrał tam cztery wyścigi, a dziesięciokrotnie stawał na podium. Do ostatniej rundy toczył walkę z Kevinem Magnussenem. Ostatecznie jednak uzbierane 214 punktów pozwoliło mu zdobyć tytuł wicemistrzowski serii.
Seria GP2
W 2014 roku Belg łączył posadę kierowcy testowego ekipy McLaren w Formule 1 z fotelem zawodnika francuskiego zespołu ART Grand Prix w Serii GP2. Już w pierwszym starcie okazał się najlepszy. W kolejnych startach doznał jednak wielu problemów m.in. związanych z brakiem doświadczenia, przez które nie zdobył żadnego punktu. Serię gorszych występów przerwał w Austrii, gdzie stanął na drugim stopniu podium. Miejsca w pierwszej trójce osiągał również w Wielkiej Brytanii i Niemczech. W drugiej części sezonu zdobył najwięcej punktów spośród wszystkich kierowców serii. Dominował w kwalifikacjach, zdobywając cztery pole position z rzędu. Wygrał sprint w Budapeszcie oraz główne wyścigi we Włoszech oraz w Abu Zabi. Podczas ostatniej rundy wyprzedził Nasra i zdobył tytuł wicemistrza serii. Nie był już jednak w stanie zagrozić zdobywcy tytułu, Brytyjczykowi Jolyonowi Palmerowi.
Zdobyte doświadczenie zaowocowało w sezonie 2015. Belg zdominował sezon, od początku nadając ton rywalizacji. W klasyfikacji generalnej zdobył aż 341,5 punktu (drugi Alexander Rossi uzyskał ich 181,5). Prezentował przy tym bardzo dużą skuteczność, gdyż 16 z 21 startów kończył na podium, z czego siedmiokrotnie na najwyższym jego stopniu (we wszystkich przypadkach triumfował w głównym wyścigu). Poza tym pięciokrotnie sięgał po pole position oraz siedmiokrotnie odnotował najszybsze okrążenie wyścigu. Tym samym Belg pobił wszelkie rekordy serii i zabrakło tylko dogodnej sytuacji do zdobycia dubletu w jeden weekend. Mistrzostwo zapewnił sobie na dwie rundy (czyli cztery wyścigi) przed końcem sezonu, co tylko potwierdza hegemonię Belga.
Formuła 1
W 2016 roku podczas Grand Prix Bahrajnu zadebiutował w Formule 1, zastępując Fernando Alonso, który w wypadku doznał obrażeń w pierwszej rundzie w Grand Prix Australii.
Wyniki
Formuła Renault 3.5
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Rok | Zespół | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Punkty | Pozycja | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013 | Fortec Motorsport |  ITA | ITA |  ARA | ARA |  MON |  BEL | BEL |  RUS | RUS |  AUT | AUT |  HUN | HUN |  FRA | FRA | CAT | CAT | 181 | 2 |
| 1 | 3 | 8 | 3 | 9 | 13 | 1 | 1 | 1 | NU | NU | 4 | 3 | 2 | NU | 3 | 2 | ||||
GP2
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Rok | Zespół | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | ART Grand Prix |  BHR | BHR | ESP | ESP | MON | MON | AUT | AUT |  GBR | GBR |  DEU | DEU | HUN | HUN | BEL | BEL | ITA | ITA | RUS | RUS |  ARE | ARE | 229 | 2 |
| 1 | 22 | 13 | 10 | 14 | 13 | 2 | 15 | 3 | 9 | 2 | 3 | 7 | 1 | 2 | 6 | 1 | 13 | 5 | 2 | 1 | 5 | ||||
| 2015 | ART Grand Prix | BHR | BHR | ESP | ESP | MON | MON | AUT | AUT | GBR | GBR | HUN | HUN | BEL | BEL | ITA | ITA | RUS | RUS | BHR | BHR | ARE | 341,5 | 1 | |
| 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | 8 | 1 | 2 | 3 | 9 | 5 | 2 | 1 | 4 | 2 | 3 | 3 | 4 | 1 | 2 | 1 | |||||
Formuła 1
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Poz. | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2016 | McLaren Honda Formula 1 Team | McLaren MP4-31 | Honda RA616H V6 t |  | |  | | | |  |  | | | | | | |  |  |  |  |  |  |  | 1 | 20 |
| - | 10 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | ||||||
| 2017 | McLaren Honda | McLaren MCL32 | Honda RA617H V6 t | | | | | | | |  | | | | | | |  | | | | | | 13 | 16 | |
| 13 | NU | NW | 14 | NU | NU | 14 | 12 | 12 | 11 | 10 | 14 | NU | 7 | 7 | 14 | 12 | 12 | NU | 12 | |||||||
| 2018 | McLaren F1 Team | McLaren MCL33 | Renault R.E.18 1.6T V6 t | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | 12 | 16 |
| 9 | 8 | 13 | 9 | NU | 14 | 16 | 12 | 15† | 11 | 13 | NU | 15 | 12 | 12 | 16 | 15 | 11 | 8 | 15 | 14 | ||||||
Podsumowanie
| Sezon | Seria | Zespół | Wyścigi | Zwycięstwa | PP | NO | Podium | Punkty | Pozycja |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | Europejski Puchar Formuły 4 1.6 | Autosport Academy | 14 | 6 | 5 | 4 | 3 | 151 | 1 |
| 2011 | Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | KTR | 14 | 0 | 0 | 0 | 1 | 93 | 5 |
| Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 | 14 | 0 | 2 | 0 | 8 | 328 | 3 | ||
| 2012 | Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | Josef Kaufmann Racing | 14 | 4 | 6 | 3 | 7 | 244 | 1 |
| Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 | 7 | 5 | 4 | 5 | 1 | 176 | 9 | ||
| 2013 | Formuła Renault 3.5 | Fortec Motorsport | 17 | 4 | 3 | 2 | 10 | 214 | 2 |
| 2014 | Seria GP2 | ART Grand Prix | 22 | 4 | 4 | 3 | 10 | 229 | 2 |
| 2015 | Seria GP2 | ART Grand Prix | 21 | 7 | 4 | 7 | 16 | 341,5 | 1 |
| 2016 | Formuła 1 | McLaren Honda Formula 1 Team | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 20 |
| 2017 | Formuła 1 | McLaren Honda Formula 1 Team | 20 | 0 | 0 | 0 | 0 | 13 | 16 |
| 2018 | Formuła 1 | McLaren F1 Team | 21 | 0 | 0 | 0 | 0 | 12 | 16 |
Bibliografia
- Podsumowanie kariery Vandoorne'a na driverdb.com, driverdb.com [dostęp 2022-12-20] (ang.).
- Wyniki poszczególnych wyścigów Vandoorne'a na motorsportstats.com, motorsportstats.com [dostęp 2022-12-20] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona kierowcy. stoffelvandoorne.com. [dostęp 2014-01-25]. (ang.).
| Kierowcy wyścigowi |
|
|---|---|
| Dyrektor wykonawczy | |
| Dyrektor techniczny | |
| Dyrektor sportowy | |
| Dyrektor operacyjny | |
| Dyrektor inżynierii |
|
| Dyrektor ds. osiągów | |
| Menedżer zespołu |
|
|
- (MŚ) – mistrz świata; (P1) – zwycięzca Grand Prix; (D) – debiutant
Media użyte na tej stronie
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flaga Finlandii
.svg)
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
The McLaren Speedmark
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Nightstallion (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Flag of the Federation of Malaya.
This flag should not be confused with the flag of Malaysia. The flag of Malaya has 11 stripes and 11 spokes in the star. The flag of Malaysia has 14 stripes and 14 spokes.
Autor: KAgamemnon, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ian James, Nyck de Vries, Stoffel Vandoorne und Toto Wolff bei der Teampräsentation des Mercedes-Benz EQ Formula E Teams auf der IAA 2019, im Hintergrund der Mercedes-Benz EQ Silver Arrow 01
Stoffel Vandoorne at the 2016 Bahrain Grand Prix
Autor: Jake Archibald, Licencja: CC BY 2.0
Stoffel Vandoorne driving for ART Grand Prix at Silverstone. Round 5 of the 2014 GP2 Series Championship.
Flag of Abu Dhabi