Stojan Protić
Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1857 Kruševac |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 października 1923 Belgrad |
Minister spraw wewnętrznych Serbii | |
Okres | od 1903 do 1905 |
Poprzednik | Velimir Todorović |
Następca | Ljubomir Stojanović |
Minister finansów Serbii | |
Okres | od 1909 do 1912 |
Poprzednik | Mihajlo Popović |
Następca | Milovan Milovanović |
Premier Królestwa SHS | |
Okres | od 22 grudnia 1918 do 16 sierpnia 1919 |
Przynależność polityczna | Narodowa Partia Radykalna |
Poprzednik | Nikola Pašić |
Następca | Ljubomir Davidović |
Premier Królestwa SHS | |
Okres | od 19 lutego 1920 do 17 maja 1920 |
Przynależność polityczna | Narodowa Partia Radykalna |
Poprzednik | Ljubomir Davidović |
Następca | Milenko Vesnić |
Minister finansów Królestwa SHS | |
Okres | od 1 grudnia 1918 do 20 grudnia 1918 |
Przynależność polityczna | Narodowa Partia Radykalna |
Następca | Momčilo Ninčić |
Stojan Protić cyr. Стојан Протић (ur. 28 stycznia 1857 w Kruševacu, zm. 28 października 1923 w Belgradzie[1]) – serbski polityk, prawnik i publicysta, premier Królestwa SHS (1918-1919), dwukrotny minister finansów.
Życiorys
Był synem krawca[2]. Uczęszczał do liceum w Kragujevacu. Ukończył studia na wydziale filozoficznym Wyższej Szkoły w Belgradzie[1]. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel i urzędnik sądowy. Dzięki wsparciu Nikoli Pasicia od 1882 pracował w czasopiśmie Samouprava[2]. W 1884 założył czasopismo Odjek (Echo). W 1887 uzyskał mandat deputowanego do serbskiej Skupsztiny, pełnił w nim funkcję sekretarza komisji konstytucyjnej[1]. W 1889 rozpoczął pracę w ministerstwie spraw wewnętrznych, w którym awansował do stanowiska naczelnika wydziału[1]. W 1893 pełnił funkcję tymczasowego komisarza Belgradu. W latach 1900-1901 pełnił funkcję dyrektora Narodowej Biblioteki Serbii. W 1899 został aresztowany i skazany na 20 lat więzienia, ale już w 1900 został ułaskawiony. W 1903 stanął na czele resortu spraw wewnętrznych w rządzie Jovana Avakumovicia, a w 1909 na czele resortu finansów. 22 grudnia 1918 stanął na czele pierwszego rządu zjednoczonego państwa jugosłowiańskiego[1]. Zmarł na atak serca w Belgradzie w 1923 i został pochowany na Nowym Cmentarzu (Novo Groblje).
Był jednym z założycieli Narodowej Partii Radykalnej i autorem szeregu publikacji z zakresu stosunków międzynarodowych[1].
Publikacje
- 1888: O Makedoniji i Makedoncima
- 1909: Tajna konvencija između Srbije i Austrougarske
- 1913: Albanski problem i Srbija i Austrougarska
- 1913: Srbi i Bugari u Balkanskom ratu (pod pseudonimem Balcanicus)
- 1915: La Bulgarie : ses ambitions, sa trahison : accompagné des textes de tous les traité secrets et correspondances diplomatiques, (pod pseudonimem Balcanicus)
- 1915: Balkanicus, The Aspirations of Bulgaria
Przypisy
- ↑ a b c d e f ПРОТИЋ Стојан. = 2019-10-04, mfa.rs [dostęp 2019-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-24] (serb.).
- ↑ a b Milan Protić: Between Democracy and Populism: Political Ideas of the Peopleʹs Radical Party in Serbia:(The Formative Period: 1860ʹs to 1903). Belgrad: 2015, s. 350. ISBN 978-86-7179-094-9.
Bibliografia
- ПРОТИЋ Стојан. = 2019-10-04, mfa.rs [dostęp 2019-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-24] (serb.).
- ISNI: 0000 0000 8015 9222
- VIAF: 50024733
- LCCN: n88208921
- GND: 118929062
- LIBRIS: dbqtxk6x174qs3k
- BnF: 115492132
- SUDOC: 057175519
- NLA: 36203551
- NKC: js2008439277
- NTA: 069500762
- Open Library: OL4473625A
- PLWABN: 9810591879505606
- NUKAT: n2011104677
- NSK: 000051336
- CONOR: 64815203
- LIH: LNB:gFg;=Bk
- WorldCat: lccn-n88208921
Media użyte na tej stronie
Yugoslavian political figure. He served as the prime minister of the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes between 1918 and 1919, and again in 1920.