Stok (geomorfologia)

Stoki góry

Stok z wyciągami narciarskimi

Stok – pochyła powierzchnia formy terenu, zwłaszcza formy wypukłej: pagórka, wzgórza lub góry^[1]. Synonimami stoku, jednak o znaczeniu nierównoważnym, są zbocze i ściana.

Termin stok ma dwa znaczenia – szersze i węższe. W znaczeniu ogólnym, używanym zwłaszcza w geologii dynamicznej, oznacza każdą nachyloną powierzchnię terenu, między kulminacją a podnóżem. W węższym znaczeniu tak nazywa się powierzchnię nachyloną formy wypukłej. W odniesieniu do form wklęsłych bardziej odpowiedni jest termin zbocze^[2]. W geografii, w podręcznikach szkolnych i akademickich (w tym z zakresu geomorfologii) mówi się na przykład o stokach góry, ale o zboczach doliny lub kotliny.

Do opisu stoku służą następujące parametry:

• położenie,
• średnie nachylenie,
• długość lub różnica wzniesień,
• ekspozycja (wystawa),
• powierzchnia.

Gdy nachylenie jest większe niż 85°, wówczas stok przechodzi w urwisko, przepaść; kiedy jest większe niż 90° w przewieszenie, a jeśli zaś jest mniejsze niż 4% przechodzi w wypłaszczenie lub równinę.

Zobacz też

• stok narciarski
• piętra roślinności

Przypisy