Stokrotka
Morfologia (stokrotka pospolita) | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | stokrotka | ||
Nazwa systematyczna | |||
Bellis L. Sp. Pl. 886. 1 Mai 1753[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Synonimy | |||
|
Stokrotka (Bellis L.) – rodzaj z rodziny astrowatych. Obejmuje 14 gatunków[3]. Zasięg rodzaju obejmuje całą Europę, północno-zachodnią Afrykę (od Maroka po Libię) i zachodnią Azję (od Jordanii po Iran i Kazachstan)[3]. W Polsce występuje jeden gatunek – stokrotka pospolita B. perennis[5]. Rośliny te występują na pastwiskach, w murawach, na terenach skalistych i w lasach[6].
Stokrotki są popularnie uprawiane, w szczególności formy B. sylvestris i mieszańce ze stokrotką pospolitą[7] oraz odmiany ozdobne stokrotki pospolitej[6]. Uprawiane są zwykle odmiany o pełnych lub półpełnych kwiatach, większych koszyczkach lub koszyczkach zwielokrotnionych (z wyrastającymi bocznymi koszyczkami w kątach liści okrywy)[7]. Stokrotka pospolita, uważana czasem za chwast rosnąc na trawnikach, wykorzystywana jest także jako roślina lecznicza[7].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny zielne (jednoroczne i krótkotrwałe byliny), niektóre rozrastające się kłączowo, z wiązkowym systemem korzeniowym[8]. Rośliny osiągają do 45 cm wysokości, ale zwykle są znacznie mniejsze[6].
- Liście
- Skupione w rozetę przyziemną, rzadko kilka rozwija się także w dolnej części łodygi powyżej rozety. Liście są pojedyncze, łopatkowate do lancetowatych, całobrzegie lub ząbkowane[8].
- Kwiaty
- Zebrane w koszyczki tworzące się pojedynczo na szczycie wzniesionej i bezlistnej łodygi[6]. Okrywa jest szeroka i krótka, składa się z dwóch (rzadko jednego) szeregu zielonych listków, o równej długości i jajowatym kształcie. Dno koszyczka jest płaskie lub wzniesione półkuliście lub stożkowato[8]. Występują w nich dwa rodzaje kwiatów: na brzegach koszyczka białe lub różowe kwiaty języczkowe, w środku drobne, żółte kwiaty rurkowe[9]. Kwiaty języczkowe są żeńskie, stulają się po zmroku. Kwiaty rurkowate są obupłciowe. Ich korona jest krótkorurkowata, a łatki na końcach rurki są wzniesione[8].
- Owoce
- Nieco spłaszczone niełupki[6], jajowate, nagie, orzęsione lub szorstko owłosione. Puch kielichowy nieobecny lub wykształca się w postaci pierścienia krótkich ości[8].
Systematyka
- Pozycja systematyczna
Rodzaj z rodziny astrowatych (Asteraceae). W obrębie rodziny zaliczany do podrodziny Asteroideae i plemienia Astereae[10]. Jest blisko spokrewniony z rodzajami stokrotnica Bellidiastrum i bellium Bellium, tworząc z nimi tzw. grupę Bellis w obrębie podplemienia Bellidinae[11].
- Wykaz gatunków[12]
- Bellis annua L.
- Bellis azorica Seub.
- Bellis bernardi Boiss. & Reut.
- Bellis caerulescens Coss. & Balansa
- Bellis cordifolia (Kunze) Willk.
- Bellis hyrcanica Woronow
- Bellis longifolia Boiss. & Heldr.
- Bellis margaritifolia Huter, Porta & Rigo
- Bellis pappulosa Boiss. ex DC.
- Bellis perennis L. – stokrotka pospolita
- Bellis prostrata Pomel
- Bellis pusilla (N.Terracc.) Pignatti
- Bellis rotundifolia (Desf.) Boiss. & Reut.
- Bellis sylvestris Cirillo
Zagrożenia i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych ocenie zagrożenia poddano cztery gatunki, z czego trzy oceniono jako gatunki najmniejszej troski (B. bernardii, B. caerulescens i B. hyrcanica), a jeden – B. prostrata został uznany za bliski zagrożenia[13].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- ↑ a b c d Bellis L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-05-04].
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-22].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 41, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ a b c d e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 376. ISBN 0-333-74890-5.
- ↑ a b c David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 107. ISBN 978-1-107-11502-6.
- ↑ a b c d e J.W. Kadereit , Charles Jeffrey (red.), Flowering plants. Eudicots: Asterales, Berlin: Springer, 2007, s. 303, ISBN 978-3-540-31051-8, OCLC 184984805 .
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- ↑ Genus Bellis L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-05-04].
- ↑ Nesom G.L.. Revised subtribal classification of Astereae (Asteraceae). „Phytoneuron”. 53, s. 1–39, 2020.
- ↑ Bellis. The Plant List. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
- ↑ Bellis. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015-4. [dostęp 2016-06-09]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Pbrundel, Licencja: CC BY-SA 3.0
Bellis perennis, Daisy, Madeliefje