Stolarzówka (łąka)
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Powierzchnia | 5,5 ha |
Zagospodarowanie | łąka |
49°25′43″N 20°25′12″E/49,428611 20,420000 |
Stolarzówka – duża polana w Pieninach. Należy do Krościenka nad Dunajcem w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Znajduje się na opadającym ku północy stoku poniżej Bajkowego Gronia, po lewej stronie żółtego szlaku z Krościenka na Przełęcz Szopka[1]. Polana ma długość 0,5 km, szerokość 100 m i powierzchnię 5,5 ha. Jest to typowa pienińska łąka z ciepłolubną roślinnością. Aby nie dopuścić do zarośnięcia jej lasem jest koszona pod koniec lipca. Od dawna prowadzi się na niej badania naukowe nad sukcesją ekologiczną. Barbara Gumińska w 1992 r. pisała: Najcenniejsza łąka i zasługująca na najbardziej troskliwą ochronę. Szczególnie bogaty skład gatunkowy rodzaju Hygrocybe jest tu czymś wyjątkowym[2].
Na Stolarzówce w przeszłości stwierdzono występowanie aż 10 gatunków storczyków[2]. W latach 1986–1988 potwierdzono występowanie storczyka samczego Orchis morio, kukułki bzowej Dactylorhiza sambucina, storczycy kulistej Traunsteinera globosa i mieszańca, Dactylorhiza x rupertii. Świadczy to o nadal dużym bogactwie gatunkowym tej łąki, na większości łąk i polan pienińskich storczyki bowiem już wyginęły, lub występuje ich tylko jeden lub dwa gatunki[3].
Bogata jest mykobiota. Opisano występowanie na Stolarzówce 90 gatunków grzybów wielkoowcnikowych, w tym 18 gatunków wilgotnic (Hygrocybe)[2]. Wśród grzybów chronionych w 2020 r. zanotowano występowanie na tej polanie gatunków: stożkownica czapeczkowata Porpolomopsis calyptriformis, wilgotnica cytrynowozielonawa Hygrocybe citrinovirens, wilgotnica włoska Hygrocybe reidii, wilgotnica zasadowa Hygrocybe ingrata[4].
Stolarzówka w całości znajduje się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego i jest własnością Skarbu Państwa[5]. Tuż poniżej niej jest łąka Niżnie Doliny, a po drugiej stronie szlaku turystycznego Wyżnie Doliny[6].
Szlaki turystyczne
- – z Krościenka przez Bajków Groń i polanę Wyrobek na przełęcz Szopka. Czas przejścia: 1:40 h, ↑ 1:10 h[6]
Przypisy
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [dostęp 2021-10-25] .
- ↑ a b c Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .
- ↑ Małgorzata Jagiełło , Storczyki łąk i polan Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, 1992, s. 43–49 .
- ↑ Anna Kujawa , Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska , Izabela L. Kałucka (red.), Grzyby chronione Polski. Rozmieszczenie, zagrożenia, rekomendacje ochronne, Poznań: Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego Polskiej Akademii Nauk, 2020, ISBN 978-83-938379-8-4 .
- ↑ Projekt planu ochronnego Pienińskiego Parku Narodowego, 2010 [dostęp 2021-11-08] .
- ↑ a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008 .
Media użyte na tej stronie
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E
Żółty szlak turystyczny.
Autor: Andrzej Otrębski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pieniński Park Narodowy - polana Stolarzówka