Stopień dysocjacji

Stopień dysocjacji – stosunek liczby moli cząsteczek danego związku chemicznego, które uległy rozpadowi na jony (C) do łącznej liczby moli cząsteczek tego związku, znajdującego się w roztworze, fazie gazowej lub stopie, w którym zaszło zjawisko dysocjacji elektrolitycznej (C0):

Zależy on od:

  • struktury związku, dla którego ten stopień jest ustalany
  • rodzaju rozpuszczalnika
  • obecności w roztworze innych związków zdolnych do dysocjacji
  • stężenia roztworu (na ogół wzrasta w miarę rozcieńczania roztworu)
  • temperatury (na ogół nieco wzrasta wraz ze wzrostem temperatury)

Dla słabych elektrolitów binarnych znając stężenie i stopień dysocjacji można obliczyć przybliżoną wartość stałej dysocjacji korzystając z prawa rozcieńczeń Ostwalda[1][2]:

gdzie:

  • α – stopień dysocjacji
  • C – stężenie elektrolitu

Dla bardzo słabych elektrolitów (α « 1) wzór można uprościć do postaci[2]:

Zobacz też

Przypisy

  1. Ostwalda prawo rozcieńczeń. W: Encyklopedia techniki. Chemia. Warszawa: WNT, 1965, s. 505.
  2. a b Adam Bielański: Podstawy chemii nieorganicznej. Wyd. 5. Warszawa: PWN, 2002, s. 344–345. ISBN 83-01-13654-5.