Stopień jednomianu – suma wszystkich wykładników potęg przy zmiennych niezerowego jednomianu, np. jednomian jest stopnia drugiego.
Stopień wielomianu jest to najwyższy ze stopni jego składników (jednomianów) o niezerowych współczynnikach. Dla wielomianu jednej zmiennej jest to największa potęga zmiennej, która występuje jawnie w wielomianie.
Stopień wielomianu oznaczamy (skrót od angielskiego degree).
Niekiedy zakłada się, że jeśli wówczas
Stopień wielomianu ma następujące własności:
- stopień sumy i różnicy wielomianów jest nie większy niż większy z ich stopni:
- stopień iloczynu wielomianów jest równy sumie ich stopni w pierścieniu bez dzielników zera:
Przykłady
- – wielomian stopnia 3,
- – wielomian stopnia 5,
- – wielomian stopnia 1,
- – wielomian stopnia 0,
- – wielomian zerowy (najczęściej dla tego wielomianu nie definiuje się stopnia).
Rozszerzenie pojęcia
Stopień wielomianu można także zdefiniować metodami analitycznymi:
Definicję tę można zastosować dla każdej funkcji ciągłej, która od pewnego miejsca nie zmienia znaku i dla której powyższa granica istnieje. Np.:
Jeśli obliczanie granicy prowadzi do wyrażenia nieoznaczonego to dla funkcji różniczkowalnej można skorzystać z reguły de l’Hospitala. Wówczas
Jeśli istnieją, to łatwo sprawdzić, że istnieje oraz Faktycznie