Stowarzyszenie Polskich Artystów Grafików „Ryt”
Stowarzyszenie Polskich Artystów Grafików „Ryt” (SPAG „Ryt”) – ugrupowanie artystyczne działające w latach 1925–1939 w Warszawie.
Stowarzyszenie zostało założone przez Władysława Skoczylasa i Ludwika Gardowskiego, profesorów Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Członkami stowarzyszenia byli przeważnie uczniowie obydwu profesorów. Celem stowarzyszenia było doskonalenie sztuki drzeworytu.
Do stowarzyszenia należeli m.in.:
- Edmund Bartłomiejczyk (1885–1950)
- Tadeusz Cieślewski (syn) (1895–1944),
- Maria Dunin-Piotrowska (1899–1986)
- Zygmunt Kamiński (1888–1969)
- Ludwik Gardowski (1890–1965)
- Bogna Krasnodębska-Gardowska (1900–1986)
- Mieczysław Jurgielewicz (1900–1983)
- Janina Konarska (1902–1975)
- Tadeusz Kulisiewicz (1899–1988)
- Stefan Mrożewski (1894–1975)
- Stanisław Ostoja-Chrostowski (1897–1947)
- Wiktor Podoski (1901–1970)
- Władysław Skoczylas (1883–1934)
- Konstanty Maria Sopoćko (1903–1992)
- Konrad Srzednicki (1894–1993)
- Ludwik Tyrowicz (1901–1958)
- Wacław Wąsowicz (1891–1942)
- Maria Obrębska-Stieber (1904–1995)[1]
Tradycje stowarzyszenia „Ryt” kontynuowała założona w Krakowie w roku 1947 „Grupa 9 Grafików”. Grupa istniała do roku 1960.
Przypisy
Bibliografia
- Jolanta Chrzanowska-Pieńkos, Andrzej Pieńkos: Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Wydawnictwo Kurpisz, 2001 ISBN 83-86600-48-9