Strąga

Strąga – w gwarze podhalańskiej specjalne ogrodzenie przeznaczone do dojenia owiec. Mogło być przenośne lub stałe. Zazwyczaj wykonywano je z drewnianych żerdek. Czasami, przy braku żerdek wykonywano je z gałęzi lub z kamieni układanych w postaci murku. Strąga posiadała okienka, przez które pojedynczo wpuszczano owce do dojenia, a przy okienkach tych siedzieli dojący je juhasi[1].

Strąga mogła być budowana osobno do tego celu, lub była tylko wydzieloną częścią wewnątrz koszaru, czyli zagrody do której zapędzano owce na noc[1]. Czasami stanowiska dla juhasów osłonięte były przed deszczem jednospadowymi daszkami wspartymi na żerdkach[2].

Od słowa strąga pochodzi nazwa Hala Strążyska, od niej zaś pochodne nazwy: Dolina Strążyska, Kominy Strążyskie itd. W gwarze podhalańskiej nazwa Strążyska jest w liczbie mnogiej, prawidłowo powinno się więc mówić: w Strążyskach, do Strążysk. W praktyce jednak utarła się wymowa w Dolinie Strążyskiej, do Doliny Strążyskiej[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Pasterstwo w Tatrach [dostęp 2016-02-27].