Straż Kresowa

Straż Kresowa

Państwo	Polska
Data założenia	luty 1918
Ideologia polityczna	polski federalizm

Zjazd Kierownictwa Towarzystwa Straży Kresowej 2 września 1921 w Warszawie. W drugim rzędzie w środku: Stanisław Rondomański. W tylnym rzędzie po prawej stronie jest Stefan Mydlarz.

Straż Kresowa, Towarzystwo Straży Kresowej – polska organizacja utworzona w lutym 1918 roku. Jej zadaniem było powiązanie ziem dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego z II Rzecząpospolitą i obrona ziem na kresach wschodnich Polski położonych^[1]. Wspierała federacyjną politykę Józefa Piłsudskiego. Zajmowała się działalnością polityczną, oświatową i agitacyjną wśród ludności niepolskiej na wschodnich ziemiach pod polską administracją.

Powołana została 19 lutego 1918 roku w Lublinie, w celu obrony Chełmszczyzny przed oderwaniem od kompleksu ziem polskich. Postanowienia traktatu brzeskiego wywołały poruszenie, tak, że samorzutnie zawiązano organizację w celu obrony zagrożonych terenów Chełmszczyzny i Podlasia. Działalność Towarzystwa Straży Kresowej została faktycznie zawieszona w 1927 roku^[2].

Władze Straży Kresowej w 1920 r.

Zarząd Straży Kresowej (29 lutego 1920 r.):

• Zdzisław Lechnicki (prezes)
• Stanisław Śliwiński (ówczesny minister aprowizacji)
• Stefan Plewiński (były prezes Straży Kresowej)
• Władysław Radwan
• Tadeusz Krzyżanowski
• dr n. med. Jan Offenberg
• Stanisław Roman Dangel
• poseł Józefat Błyskosz
• rejent Leon Bielawski

Komisja Rewizyjna:

• Mirosław Obiezierski
• Tomasz Wilkoński
• poseł prof. Witold Kamieniecki
• ks. Jan Gralewski
• Wiktor Ambroziewicz (ówczesny dyrektor Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Chełmie)^[3][4]

Przypisy