Strażnica KOP „Anopol”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Słobódka” w 1931

Strażnica KOP „Anopol” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-łotewskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1926 roku, w składzie Brygady KOP „Wilno”, został sformowany 19 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 12 strażnic^[1]. W 1931 roku strażnica znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Mieżany”^[2]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1932 roku nie występuje. W jej miejscu pojawia się strażnica KOP „Anopol”. Strażnica w latach 1932 – 1938 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Mieżany”^[3][4][5]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej^[6].

W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP^[3]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 9 km^[5].

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[7]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza^[6].

Strażnica KOP „Anopol” w 1932 roku ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów 800 metrów^[3], a w 1938 roku pododcinek szerokości 6 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 81 do 85^[5].

Sąsiednie strażnice:

• strażnica KOP „Marjanowo” ⇔ strażnica KOP „Plauszkiety” – 1931^[2]
• Strażnica KOP „Marjanowo I” ⇔ Strażnica KOP „Plauszkiety” – 1932^[3], 1934^[4]
• Strażnica KOP „Mieżany” ⇔ Strażnica KOP „Plauszkiety” – 1938^[5]

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
• Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
• Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 
• Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
• Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
• Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.