Strażnica KOP „Michalino”

Strażnica KOP „Michalino”
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1926

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Michalino[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Ignalino”

Rozmieszczenie batalionu KOP
„Nowe Świeciany” w 1931
Kompania KOP Kozaczyzna w 1934.png

Strażnica KOP „Michalino” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1926 roku, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 20 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. Strażnica KOP „Michalino” w latach 1929 – 1939 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Ignalino”[2][3][4][5][6][7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[8].

W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[4]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 3,8 km i droga polna długości 2,3 km[6].

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[9]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[8].

Strażnica KOP „Michalino” w 1932 roku ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 9 kilometrów 975 metrów[4], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 150 metrów od słupa granicznego nr jezioro Dryngis do 925[6].

Sąsiednie strażnice:

Dowódcy strażnicy[10]

  • st. sierż. Stanisław Lutkowiak (VIII 1935)
  • plut. Aleksander Banańczuk (P.O.) (VI 1936)

Uwagi

  1. folwark Michalino, gmina Daugieliszki, powiat święciański, województwo wileńskie

Przypisy

  1. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
  2. a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1929.
  3. a b Szkice dyslokacyjne ↓.
  4. a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 15/1932.
  5. a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 52/1934.
  6. a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 82/1938.
  7. Szubański 2000 ↓, s. 88.
  8. a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
  9. Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
  10. Archiwum Straży Granicznej, Lista Płac 20 baonu KOP.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Batalion KOP Nowe Święciany.JPG
Szkic rozmieszczenia batalionu KOP Nowe Święciany w 1931
Kompania KOP Kozaczyzna w 1934.png
Kompania KOP Kozaczyzna w 1934