Strażnica KOP „Oleszkowo”

Strażnica KOP „Oleszkowo”
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Oleszkowo

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Rubieżewicze”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Iwieniec” w 1931
Kompania KOP Rubieżewicze w 1934.png

Strażnica KOP „Oleszkowo” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1924 roku, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. Strażnica KOP „Oleszkowo” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze”[2][3][4][5][6][7][8] batalionu KOP „Stołpce”[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10]. W 1930 strażnicy nadano imię gen. Zygmunta Zielińskiego[11]. W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 11,5 km[7].

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[12]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[10].

Strażnica KOP „Oleszkowo” w 1932 roku ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 150 metrów od słupa granicznego nr 744 do 751[5], a w 1938 roku pododcinek szerokości 6 kilometrów 700 metrów od słupa granicznego nr 738 do 751[7].

Sąsiednie strażnice:

Walka o strażnicę w 1939

17 września 1939 strażnicę atakowali pogranicznicy z 16 oddziału ochrony pogranicza NKWD[13]. Załoga stawiła krótkotrwały opór. Do 5:00 strażnica została zdobyta. Do niewoli dostało się 7 obrońców, w tym oficer[14].

Dowódcy strażnicy

  • plut. Władysław Karłowski (był 30 VII 1936)[15]

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Kompania KOP Rubieżewicze w 1934.png
Kompania KOP Rubieżewicze w 1934
Batalion KOP Iwieniec.JPG
Szkic rozmieszczenia batalionu KOP Iwieniec w 1931