Strażnica WOP Łazy
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Organizacja | |
Dyslokacja | Iwięcino, Łazy |
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
Podległość | 17 komenda odcinka 15 Brygada WOP |
Strażnica WOP Iwęcino/Łazy – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy morskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 17 komendy odcinka Koszalin jako 84 strażnica WOP[1] (Ewentin) [2] (Eventin/Iwencino) o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3]. Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 roku od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[4].
Wiosną 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic. Strażnica Łazy otrzymała numer 81[5].
W 1955 roku dowódca WOP rozkazał przejść 15 Brygadzie WOP na etat ćwiczebny. Rozwiązane zostały dowództwa i sztaby batalionów. Z dniem 15.11.1955 kierowanie strażnicą przejął sztab brygady[6].
W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica Łazy II kategorii była 8. w 15 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza.
W 1958 odtworzono dowództwo 152 batalionu WOP i podporządkowano mu między innymi strażnicę WOP Łazy[7]. W 1964 roku strażnica WOP Łazy była strażnicą ćwiczebną[8].
Służba graniczna
Dopiero w kwietniu 1946 roku strażnica zaczęła przyjmować pod ochronę wybrzeże morskie. W czerwcu 1946, wobec sprzeciwu dowódców radzieckich, nie została jeszcze wpuszczona na swój odcinek[9].
Strażnice sąsiednie:
Dowódcy strażnicy
- ppor. Włodzimierz Wieruszewski (był 10.1946)[a].
Uwagi
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 061 z 20.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓
Przypisy
- ↑ Skorek 1997 ↓, s. 29.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia KBWOP ↓, s. 5.
- ↑ Historia BBWOP ↓.
- ↑ Historia BBWOP ↓, s. 106.
- ↑ Historia BBWOP ↓, s. 114.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 329.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- ASGr.Historia Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1960. Koszalin 1961
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
Własna praca Kwz
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 4 Oddział Morski Ochrony Pogranicza w styczniu 1946 r.