Strażnica WOP Ściborzyce

Strażnica WOP Rozumowice
Strażnica WOP Ściborzyce Wielkie
ilustracja
Była Strażnica WOP Ściborzyce Wielkie (listopad 2022)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1986

Tradycje
Rodowód

214 strażnica WOP
222 strażnica WOP
12 strażnica WOP Ściborzyce
14 strażnica WOP Ściborzyce Wielkie
15 strażnica WOP lądowa Ściborzyce Wielkie
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Ściborzycach Wielkich

Kontynuacja

Strażnica WOP Kietrz
Strażnica SG w Kietrzu
Placówka SG w Kietrzu
Placówka SG w Opolu

Dowódcy
Ostatni

kpt. Wacław Nowak

Organizacja
Dyslokacja

Rozumowice;
Ściborzyce Wielkie 155

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

46 komenda odcinka
47 komenda odcinka
67 batalion OP
43 batalion WOP
44 batalion WOP
Górnośląska Brygada WOP
batalion graniczny WOP

Granica polsko-czeska, byłe przejście graniczne Ściborzyce Wielkie-Rohov (lipiec 2020)

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Rozumowice/Ściborzyce Wielkie – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.


Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 46 komendy odcinka Racibórz jako 214 strażnica WOP (Rozumowice)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

W latach 40. XX wieku 214 strażnica WOP Rozumowice została przeniesiona z Rozumowic do Ściborzyc Wielkich w wyniku czego, przy kolejnych reorganizacjach została nazwana jako Strażnica WOP Ściborzyce.

W 1947 roku włączono strażnicę nr 214 w struktury 47 komendy odcinka[a]. W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku strażnica została włączona w struktury 67 batalionu OP, a 1 stycznia 1951 roku 43 batalionu WOP w Raciborzu.

15 marca 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic[b][3], a strażnica WOP Ściborzyce otrzymała nr 222 w skali kraju.

W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Ściborzyce była 12 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza.

31 grudnia 1959 roku była jako 14 strażnica WOP IV kategorii Ściborzyce Wielkie.

W 1961 roku włączona została w struktury WOP Głubczyce[c].

1 stycznia 1964 roku była jako 15 strażnica WOP lądowa IV kategorii Ściborzyce Wielkie.

W 1976 roku, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[4], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.

13 grudnia 1981 roku po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[5].

W drugiej połowie 1984 roku Strażnicę WOP Ściborzyce włączono w struktury utworzonego batalionu granicznego WOP im. Bohaterów Powstań Śląskich w Raciborzu[4], jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Ściborzycach Wielkich.

Strażnica WOP Ściborzyce Wielkie funkcjonowała do 1986 roku, kiedy to została rozformowana. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy państwowej, przejęła Strażnica WOP Kietrz.

W latach 1986–1990 była strażnicą szkolną podlegającą bezpośrednio pod sztab GB WOP, natomiast w okresach letnich obiekt wykorzystywany był jako Ośrodek Kolonijny Górnośląskiej Brygady WOP.

Położenie strzelnicy strażnicy WOP Ściborzyce Wielkie → 50°00′35″N 18°02′28″E/50,009806 18,041139.

Ochrona granicy

W 1960 roku 14 strażnica WOP Ściborzyce IV kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 15682 m:

  • Włącznie znak graniczny nr 51/11, wyłącznie znak gran. nr IV/61.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
    • Strażnice WOP w: Kietrzu i Pilszczu
    • Sekcja Zwiadu WOP w Raciborzu
  • W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS:

1 stycznia 1964 roku na ochranianym odcinku funkcjonowały przejścia graniczne małego ruchu granicznego (mrg) w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

  • Ściborzyce Wielkie-Hněvošice
  • Ściborzyce Wielkie-Rohov
  • Ściborzyce Wielkie-Sudice.

Wydarzenia

  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[6]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[7].
  • 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[8].

Strażnice sąsiednie

Dowódcy/komendanci strażnicy

  • ppor. Władysław Piwowar
  • Jan Muryjas (13.02.1951–14.02.1952)[d][9]
  • Henryk Nowakowski (15.02.1952–14.03.1953)[10]
  • kpt. Wacław Nowak (był 1976[11]–1986) – do rozformowania
Szef strażnicy szkolnej:
  • chor. Lucjan Markiewicz (1986–1990) – do rozformowania.

Zobacz też

Uwagi

  1. Rozkaz dowódcy WOP nr 092 z dnia 24.11.1947 roku.
  2. Rozkaz dowódcy WOP z 22.02.1954 roku.
  3. Zarządzenie dowódcy WOP nr 012/szt. z dnia 31.01.1961 roku.
  4. Jan Muryjas ubył do 4. Brygady WOP.

Przypisy

  1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  3. Prochowicz 2011 ↓.
  4. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  5. Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
  6. Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
  7. Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
  8. Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
  9. Jan Muryjas. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  10. Henryk Nowakowski. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  11. Gacek 2005 ↓, s. 15.

Bibliografia

  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946 r.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Gornoslaska brygada wop.svg
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Upper Silesian BG Brigade
Przejście graniczne Ściborzyce Wielkie-Rohov (3).jpg
Autor: Olos88, Licencja: CC0
Przejście graniczne Ściborzyce Wielkie-Rohov