Strażnica WOP Białowieża
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1945 i 1976 |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość |
Strażnica w Białowieży:
- podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.
- graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 29 komendy odcinka jako 134 strażnica WOP (Białowieża)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].
Z dniem 15.03.1954 roku nadano strażnicom nowe numery[a]. Strażnica otrzymała numer 128[4].
Z dniem 15. 11.1955 roku zlikwidowano sztab batalionu[b]. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic[5].
W lipcu 1956 roku rozwiązano strażnicę [5]. W jej miejsce zorganizowano placówkę graniczną WOP kategorii „B” Białowieża. Placówka swoim zasięgiem obejmowała część powiatu hajnowskiego[5]. W 1964 roku w Białowieży stacjonowała placówka WOP nr 2 22 Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza[6].
W 1976 roku, w strukturze Podlasko-Mazurskiej Brygady WOP, odtworzono strażnicę w Białowieży[7].
Po rozwiązaniu w 1991 roku Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica Białowieża weszła w podporządkowanie Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej[8]. W 1995 roku na stan etatowy 24 funkcjonariuszy, stan ewidencyjny wynosił 17 osób[9].
W wyniku realizacji kolejnego etapu zmian organizacyjnych w Straży Granicznej w 2002 roku, strażnica uzyskała status strażnicy SG I kategorii[c]. 24 sierpnia 2005 roku funkcjonującą dotychczas strażnicę SG w Białowieży przemianowano na placówkę Straży Granicznej[10].
Ochrona granicy
Faktyczną ochronę granicy strażnica rozpoczęła w czerwcu 1946 roku[11]. W 1960 roku 2 placówka WOP Białowieża ochraniała odcinek 67000 m granicy państwowej od znaku granicznego 1431 do zn. gr. 1535.
Wydarzenia:
Straż Graniczna:
- 1999 – luty, strażnica otrzymała na wyposażenie samochody osobowo-terenowe Land Rower[12], motocykle marki KTM i czterokołowe typu TRX marki Honda oraz konie do pełnienia służby granicznej[13].
Sąsiednie strażnice:
- 133 strażnica WOP Masiewo ⇔ 135 strażnica WOP Starzyna – 1946 rok.
Dowódcy/komendanci strażnicy
- chor. Opoka[4]
- por. Michał Napora (był w 1952)
- chor./por. Bolesław Zastawny (/dowódca strażnicy/dowódca placówki) (1952–1956-?)[14]
Komendanci strażnicy SG:
Uwagi
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ a b Historia BOWOP ↓, s. 34-38.
- ↑ a b c d Historia BOWOP ↓, s. 114-134.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 97.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 289.
- ↑ Nikołajuk 2011 ↓, s. 138.
- ↑ Dz.U. z 2005 r. nr 90, poz. 757
- ↑ Historia BOWOP ↓, s. 8.
- ↑ Szczepański 2000 ↓, s. 86.
- ↑ Szczepański 2000 ↓, s. 87.
- ↑ Historia BOWOP ↓, s. 135.
- ↑ Nikołajuk 2011 ↓, s. 166.
- ↑ Nikołajuk 2011 ↓, s. 168.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Jan Nikołajuk: Podlaski Oddział Straży Granicznej im. gen. dyw Henryka Minkiewicza w Białymstoku. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne – Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
- Kajetan Szczepański: Kronika Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej 15 maja 1990–2000. Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa, 2000, s. 1–106.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- ASGr.Historia Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Białystok 1960.
Media użyte na tej stronie
Symbol Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC BY-SA 2.5
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 6 Oddział Ochrony Pogranicza w 1945 r.