Strażnica WOP Karpacz
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Rozformowanie | 1 czerwca 1957 |
Tradycje | |
Rodowód | 1 strażnica WOP Wolfschau |
Kontynuacja | Placówka WOP Śnieżne Kotły |
Organizacja | |
Dyslokacja | Wilcza Poręba |
Formacja | WOP |
Podległość | 1 komenda odcinka 12 batalion OP 81 batalion WOP |
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Wolfschau/Wilcza Poręba/Karpacz – nieistniejący obecnie pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 1 komendy odcinka Szklarska Poręba jako 1 strażnica WOP[1] (Wolfschau)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3]. Miejscem stacjonowania strażnicy był późniejszy Dom Wczasowy „Anilana” przy ul. Wilcza 9/11 w Karpaczu.
W 1947 roku została przeformowana na strażnicę I kategorii[4] o stanie 55 wojskowych[5].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku strażnica została włączona w struktury 12 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 81 batalionu WOP w Szklarskiej Porębie.
W 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic, a strażnica WOP Karpacz otrzymała nr 2. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica I kategorii Karpacz była 2. w 8 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza.
1 czerwca 1957 roku rozwiązano strażnicę nr 2 Karpacz i strażnicę nr 3 Śnieżka[a]. W ich miejsce sformowano dwie placówki: Śnieżka i Śnieżne Kotły[b].
Ochrona granicy
1. strażnica WOP Wilcza Poręba do 16 listopada 1950 roku wystawiała placówkę WOP „Wierchy”, która w tym dniu spłonęła, a znajdowała się na rozwidleniu szlaków prowadzących na Śnieżkę, na Równi pod Śnieżką. Stacjonowała tam drużyna strzelców, która przez 7 dni ochraniała granicę państwową i w tym dniu PTT przekazało dla WOP całe II piętro – 12 pokoi w budynku schroniska „Dom Śląski”[c][6].
Strażnice sąsiednie
- 249 strażnica WOP Hermsdorf ⇔ 2 strażnica WOP Hinter Zaalberg – 1946.
Dowódcy strażnicy
- por. Kazimierz Demski (był w 10.1946)[d]
- ppor. Edward Zawalonka (1952–1953).
Siły i środki strażnicy
Siły i środki strażnicy WOP w 1945 roku podano za: Jerzy Prochwicz , Powstanie Wojsk Ochrony Pogranicza (w pięćdziesiątą rocznicę powstania), s. 46 .
Siły i środki strażnicy WOP w 1945 r. | ||
---|---|---|
Stan osobowy | Uzbrojenie | Konie |
oficerowie – 3 podoficerowie – 11 szeregowcy – 42 | pistolety – 3 pistolety maszynowe, RKM – 25 karabiny wyborowe – 2 karabiny – 23 szable – 7 | wierzchowce – 11 taborowe – 2 |
Uwagi
- ↑ Zarządzenie dowódcy Wojsk Wewnętrznych nr 07 z 26.04.1957 roku i rozkaz dowódcy WOP nr 040/org. mob z 4.03.1957 roku.
- ↑ Zarządzenie MSW 034/57/WW z 21.02.1957 roku (Jackiewicz 1998 ↓, s. 44).
- ↑ Decyzją z 2 stycznia 1951 roku Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Jeleniej Górze przekazało w zarząd i użytkowanie dla jednostki wojskowej JW 1134 jedno piętro – 12 pokoi w budynku schroniska „Dom Śląski”.
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 054 z 19.10.1946 roku (Rozkazy personalne DWOP ↓)
Przypisy
- ↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 53-54.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 56.
- ↑ Zaręba 2008 ↓, s. 53-54.
- ↑ Dom Śląski – Historia (pol.). domslaski.pl. [dostęp 2020-10-01].
Bibliografia
- Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985 .
- Jerzy Prochwicz, Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965, Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011, ISBN 978-83-7726-027-2 .
- Grzegorz Zaręba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 3/08, 2008. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Jerzy Prochwicz, Powstanie Wojsk Ochrony Pogranicza (w pięćdziesiątą rocznicę powstania), „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”, 15 (2001), Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie, 2003, s. 33–58 (pol.).
- Archiwum Straży Granicznej,zespół arch. DWOP sygn. 217/143 k. 120–121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946 r.
- Historia Łużyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza z lat 1945–1991 (Archiwum Straży Granicznej). Szczecin.
- Archiwum Straży Granicznej, Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 1 Oddział Ochrony Pogranicza w 1945 r.