Strażnica WOP Kostrzynek
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Organizacja | |
Dyslokacja | Stara Rudnica[1] Stary Kostrzynek |
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
Podległość | 11 komenda odcinka WOP 121 batalion WOP 122 batalion WOP |
Strażnica WOP Stara Rudnica/Kostrzynek – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 11 komendy odcinka[1] jako 55 strażnica WOP (Rudnica)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].
Od stycznia 1951 roku strażnica podlegała dowódcy 121 batalionu WOP[4][5]. W 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic, a 55 strażnica Stary Kostrzynek otrzymała nr 53. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica Kostrzynek Stary III kategorii była 25. w 9 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza.
Batalion WOP Mieszkowice został rozformowany w 1958 roku[a] Strażnice rozformowanego batalionu podporządkowano 93 batalionowi w Słubicach[6](sic!). Strażnicę Kostrzynek przekazano z powrotem 12 Pomorskiej Brygadzie WOP i włączono w skład 122 batalionu WOP[b]. Po reorganizacji batalionu Chojna w 1958 roku strażnica Kostrzynek posiadała numer 4[7]. Rozkazem organizacyjnym dowódcy WOP nr 0148 z 2.09.1963 przeformowano strażnicę lądową kategorii IV Kostrzynek na strażnicę WOP rzeczną kategorii I.
Służba graniczna
W 1960 roku 26 strażnica WOP IV kategorii Kostrzynek ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 7642 m od znaku granicznego 631 do zn. gr. 620.
Komendanci, dowódcy strażnicy
- por. Bolesław Bonczar (3 IX 1945–3 III 1947)
- ppor. Stanisław Kućka (1953-1956)[8]
- por. Eustachy Wołoszyn (1956-1959)[8]
- ppor. Jan Dąbrowski (1960-1966)[9]
- ppor. Piotr Iwaszkiewicz (1966-?)
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Wojtaszak 2001 ↓, s. 278.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 6o.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 52.
- ↑ a b Historia PBWOP ↓, s. 124-132.
- ↑ a b Historia PBWOP ↓, s. 177-199.
- ↑ Historia PBWOP ↓, s. 346.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- ASGr. Historia Pomorskiej Brygady WOP. Szczecin 1961
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 3 Oddz. Ochrony Pogranicza w 1945 r.
Rozmieszczenie 121 batalionu WOP w 1957
Plakietka Pomorskiej Brygady WOP