Strażnica WOP Miszkieniki
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | 1956 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Miszkieniki Wielkie |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | 27 komenda odcinka 15 batalion OP 223 batalion WOP 22 Brygada WOP |
Strażnica WOP Miszkieniki – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 27 komendy odcinka jako 129 strażnica WOP (Miszkieniki)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].
W 1948 roku w miejsce komendantur odcinków zorganizowano bataliony ochrony pogranicza. Strażnica weszła w skład samodzielnego batalionu Ochrony Pogranicza nr 15.
Wiosną 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic. Strażnica otrzymała numer 123[3]. Z dniem 15. 11.1955 roku zlikwidowano sztab batalionu[a]. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic [4].
W lipcu 1956 roku rozwiązano strażnicę [4]. Budynki koszarowe zaadaptowano na posterunek Milicji Obywatelskiej[5].
Służba graniczna
Faktyczną ochronę granicy strażnica rozpoczęła w czerwcu 1946 roku[6].
Sąsiednie strażnice:
- 128 strażnica WOP Kuźnica ⇔ 130 strażnica WOP Krynki.
Dowódcy strażnicy
- ppor. Naruniec[3]
Uwagi
- ↑ Rozkaz dowódcy WOP nr 049 z 27.10 1955 roku → Historia BOWOP ↓, s. 114-134
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ a b Historia BOWOP ↓, s. 34-38.
- ↑ a b Historia BOWOP ↓, s. 114-134.
- ↑ Historia BOWOP ↓, s. 148.
- ↑ Historia BOWOP ↓, s. 8.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- ASGr.Historia Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Białystok 1960
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 6 Oddział Ochrony Pogranicza w 1945 r.