Strażnica WOP Polanowice

Strażnica WOP/SG

Markosice/Polanowice

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945 od 1991 strażnica SG
Organizacja
Dyslokacja	Markosice; Polanowice
Formacja	Wojska Ochrony Pogranicza Straż Graniczna
Podległość	6 komenda odcinka 7 komenda odcinka 32 batalion OP 92 batalion WOP Lubuska Brygada WOP batalion graniczny Gubin Lubuski Oddział SG

Strażnica w Markosicach/w Polanowicach:

Strażnica WOP Polanowice

Budynki byłej strażnicy WOP w Polanowicach (2017 r.)

1. podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.
2. graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 6 komendy odcinka jako 28 strażnica WOP (Markersdorf) ^[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego^[2].

W roku 1947 rozwiązano 6 komendanturę odcinka i jej 26 i 29 strażnicę^[a]. Pozostałe strażnice przejął zreformowany 7 odcinek w Gubinie^[3].

W marcu 1954 roku dokonano zmiany numeracji strażnic WOP. Strażnica WOP Polanowice otrzymała numer 36. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica Polanowice III kategorii była 9. w 9 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza. W 1964 roku strażnica WOP nr 12 Polanowice uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii^[4].

W 1976 roku Wojska Ochrony Pogranicza przeszły na dwuszczeblowy system zarządzania. Strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab brygady^[5].

Po rozwiązaniu w 1991 roku Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Polanowicach weszła w podporządkowanie Lubuskiego Oddziału Straży Granicznej^[6].

W wyniku realizacji kolejnego etapu zmian organizacyjnych w Straży Granicznej, w 2002 roku strażnica uzyskała status strażnicy SG I kategorii^[b].

Ochrona granicy

W 2003 roku strażnica ochraniała odcinek granicy długości 24 845 m od znaku granicznego nr 364 do 404^[7].

Strażnice sąsiednie:

27 strażnica WOP Późna/Strzegów; 29 strażnica WOP Sadzarzewce/Polanowice - w 1946 roku.

35 strażnica WOP Strzegów II kategorii; 37 strażnica WOP Sękowice - 1954

8 strażnica WOP Strzegów II kategorii; 10 strażnica WOP Sękowice - 1956

strażnica WOP Strzegów II kategorii; 10 strażnica WOP Gubin - 1967

Dowódcy strażnicy

• por. Bolesław Mucha
• chor. Franciszek Stankiewicz
• sierż. Stanisław Wiśniewski (był w 1951)
• kpt. Stanisław Gozdek (był w 1954)

• ppor. Leszek Zatorski

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
• Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
• Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
• Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
• Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1989. Ludzie - wydarzenia. Krosno Odrzańskie: Drukarnia Dem-druk w Lubsku, 2005.
• Luiza Potocka, Grzegorz Kowalski: Lubuski i Nadodrzański Oddział Straży Granicznej w Krośnie Odrzańskim. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne - Tom II. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
• Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
• ASGr.Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965.