Strażnica WOP Równe
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | maj 1989 |
| Tradycje | |
| Rodowód | 219 strażnica WOP 227 strażnica WOP 17 strażnica WOP Równe 9 strażnica WOP Równe 10 strażnica WOP lądowa Równe Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Równem |
| Kontynuacja | Strażnica WOP Pomorzowice SSG w Pomorzowicach PSG w Pomorzowicach PSG w Pietrowicach PSG w Opolu |
| Dowódcy | |
| Ostatni | por. Franiszek Pokorczak |
| Organizacja | |
| Kryptonim | Sekret 28[a] |
| Dyslokacja | Dobieszów; Równe |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | 47 komenda odcinka 69 batalion OP 44 batalion WOP 43 batalion WOP 4 GB WOP batalion graniczny WOP |
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Dobieszów/Równe – nieistniejący obecnie podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 47 komendy odcinka Głubczyce jako 219 strażnica WOP (Dobieszów)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku strażnica została włączona w struktury 69 batalionu Ochrony Pogranicza[3], a 1 stycznia 1951 roku 44 batalionu WOP w Głubczycach[4].
Od 15 marca 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic[b], a strażnica WOP Równe otrzymała nr 227 w skali kraju.
W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Równe była 17 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza.
1 stycznia 1960 roku była jako 9 strażnica WOP IV kategorii Równe.
4 lipca 1961 roku rozformowano 44 batalion WOP w Głubczycach[6], strażnica została włączona w struktury 43 batalionu WOP w Raciborzu.
1 stycznia 1964 roku była jako 10 strażnica WOP lądowa IV kategorii Równe.
W 1976 roku w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[7], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.
.jpg)
13 grudnia 1981 roku po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[8].
W drugiej połowie 1984 roku Strażnica WOP Równe została włączona w struktury utworzonego batalionu granicznego WOP im. Bohaterów Powstań Śląskich w Raciborzu[7], jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Równem.
.jpg)
Strażnica WOP Równe w maju 1989 roku została rozformowania[9], a ochraniany przez strażnicę odcinek granicy, przejęły strażnice WOP: Krasne Pole i Pomorzowice.
Ochrona granicy
W 1960 roku 9 strażnica WOP Równe IV kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 16370 m:
- Włącznie znak graniczny nr IV/103, wyłącznie znak gran. nr IV/116.
- W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby
- Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
- Strażnice WOP w Krasnym Polu i Pomorzowicach
- Grupa Operacyjno-Rozpoznawcza Zwiadu w Głubczycach
- W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS.
Wydarzenia
- 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[10]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[11].
- 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[12].
Strażnice sąsiednie
- 218 strażnica WOP Chomiz ⇔ 220 strażnica WOP Pomonowice – 1946
- 218 strażnica OP Chomiz ⇔ 220 strażnica OP Pomonowice – 1949
- 226 strażnica WOP Krasne Pole ⇔ 228 strażnica WOP Pomorzowice – 1954
- 16 strażnica WOP Krasne Pole II kat. ⇔ 18 strażnica WOP Pomorzowice II kat. – 1956
- 10 strażnica WOP Krasne Pole IV kat. ⇔ 8 strażnica WOP Pomorzowice IV kat. – 01.01.1960
- 11 strażnica WOP Krasne Pole IV kat. ⇔ 9 strażnica WOP Pomorzowice lądowa IV kat. – 01.01.1964
- Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Krasnym Polu ⇔ Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. II w Pomorzowicach – 1984–05.1989.
Dowódcy strażnicy
- kpt./mjr Tadeusz Narajczyk (był w 1976[13]–był w 1986)
- kpt. Andrzej Zagaj (1986–1988)
- por. Franciszek Pokorczak (do 05.1989) – do rozformowania
.
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 142-143.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 11.
- ↑ Prochowicz 2011 ↓.
- ↑ Zarządzenie MSW nr 0104/61/WW z dnia 4 lipca 1961 roku.
- ↑ a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
- ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 22.
- ↑ Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej” (pol.). ipn.gov.pl.
- ↑ Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
- ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 16.
Bibliografia
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
- Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946 r.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Kadra strażnicy – załoga Strażnicy Wojsk Ochrony Pogranicza Równe
.jpg)
kpt. Andrzej Zagaj dowódca strażnicy – Strażnica WOP Równe.
.jpg)
chor. Franciszek Pokorczak – Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Krasne Pole.
Załoga strażnicy Wojsk Ochrony Pogranicza Równe