Strażnica WOP Rewal
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1945[a] |
Rozformowanie | 24 sierpnia 2005 (przekształcenia) |
Tradycje | |
Rodowód | 78 strażnica WOP |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Dyslokacja | Nowe Śliwno[1] → 54°05′07″N 15°01′29″E/54,085222 15,024750 |
Formacja | |
Podległość | 16 komenda odcinka |
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Śliwin/ Rewal – zlikwidowany podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy morskiej.
Strażnica Straży Granicznej w Rewalu – nieistniejąca graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 16 komendy odcinka Trzebiatów jako 78 strażnica WOP[2] (Nowe Śliwno[3]) (Horst/Chorzowo) o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4].
Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 roku od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku 78 strażnica OP Nowe Śliwno została włączona w struktury 20 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 151 batalionu WOP w Trzebiatowie.
15 marca 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic. Strażnica otrzymała numer 75[6] w skali kraju. W 1955 roku dowódca WOP rozkazał przejść 15 Brygadzie WOP na etat ćwiczebny. Rozwiązane zostały dowództwa i sztaby batalionów. 15 listopada 1955 roku kierowanie strażnicą przejął sztab brygady[7]. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica Nowe Śliwno II kategorii była 2. w 15 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[8]. W 1960 roku, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 16 strażnica Nowe Śliwno i zakwalifikowana była do kategorii II w 15 Bałtyckiej Brygadzie WOP[8]. W 1964 roku strażnica WOP nr 13 Nowe Śliwno uzyskała status strażnicy nadmorskiej i zaliczona została do II kategorii[8].
W 1968 roku strażnicę przeniesiono do Rewala[b] → 54°04′46″N 15°00′46″E/54,079424 15,012742.
W 1976 roku, w wyniku zmian organizacyjnych w Bałtyckiej Brygadzie WOP, Strażnica WOP Rewal, SKO Mrzeżyno i GPK Mrzeżyno przekazano do Pomorskiej Brygady WOP w Szczecinie[9].
Strażnica WOP Dźwirzyno do 15 maja 1991 roku była w strukturach Pomorskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza w Szcczecinie
- Straż Graniczna:
16 maja 1991 roku, po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica Rewal weszła w podporządkowanie Pomorskiego Oddziału Straży Granicznej i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Rewalu (Strażnica SG w Rewalu)[10].
Na podstawie zarządzenia nr 017 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 12 marca 1992 roku przeformowano Pomorski Oddział SG wg etatu nr 44/039 i 2 czerwca 1992 roku strażnice nadmorskie w Rewalu, Dziwnowie, Międzyzdrojach i GPK SG w Dziwnowie oraz posterunki obserwacji wzrokowo-technicznej nad Zalewem Szczecińskim i nad Zatoką Pomorską zostały przekazane nowo utworzonemu Morskiemu Oddziałowi Straży Granicznej w Gdańsku[10]. Następnie funkcjonowała jako Zespół Obserwacji Wzrokowo – Technicznej i na początku 2000 roku[11] znów jako Strażnica SG w Rewalu.
Jako Strażnica Straży Granicznej w Rewalu funkcjonowała do 23 sierpnia 2005 roku i 24 sierpnia 2005 roku Ustawą z 22 kwietnia 2005 roku O zmianie ustawy o Straży Granicznej...[c] została przekształcona na Placówkę Straży Granicznej w Rewalu (Placówka SG w Rewalu)
Ochrona granicy

W 1956 roku na odcinku strażnicy funkcjonowały punkty kontroli ruchu rybackiego (PKRR), w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:
W pierwszej połowie lat 60. POWT WOP posiadały na swoim wyposażeniu stacje r./lok. polskiej konstrukcji (początkowo t. RO–231 a następnie RN–231), a także lunety i środki łączności przewodowej. Na odcinku od Dziwnowa do Ustki wieże obserwacyjne były konstrukcji stalowej[12].
Strażnica WOP Rewal w 1969 roku miała na swoim odcinku 3 POWT WOP wykorzystywane do ochrony granicy państwowej[d].
Wykaz punktów obserwacji wzrokowo-technicznej[e] na odcinku strażnicy WOP Rewal wg stanu z 1990[f]:
- POWT nr 10 Pobierowo (bliski dozór – 4 Mm)[g]
- POWT nr 11 Rewal (bliski dozór – 4 Mm)
- POWT nr 12 Niechorze (bliski/daleki dozór – 16 Mm)[h].
W maju 1991 roku Strażnica WOP Mrzeżyno została rozformowana, a ochraniany odcinek granicy państwowej przejęła Strażnica WOP Rewal.
Strażnice sąsiednie
- 77 strażnica WOP Wald ⇔ 79 strażnica WOP Głębokie − 1946
- 77 strażnica OP Dziwnów ⇔ 79 strażnica OP Mrzeżowo (Depp) − 1949
- 1 strażnica WOP Dziwnów I kat. ⇔ 3 strażnica WOP Mrzeżyno II kat. − 1956
- 17 strażnica WOP Dziwnów III kat. ⇔ 15 strażnica WOP Mrzeżyno III kat. − 01.01.1960.
- Straż Graniczna:
- Strażnica SG w Dziwnowie ⇔ Strażnica SG w Dźwirzynie – 16.05.1991[13].
Dowódcy strażnicy
- ppor. Zygmunt Zawadzki (był w 10.1946)[i].
- kpt. Edward Korbas (do 1964)
- Komendanci strażnicy SG:
- mjr SG Grzegorz Brzózka (był w 2002)[14].
Uwagi
- ↑ Od 1991 roku strażnica Straży Granicznej.
- ↑ Zarządzenie Szefa WOP nr 05 z 8.02.1968 w sprawie zmian etatowych.
- ↑ W miejsce dotychczas funkcjonujących strażnic oraz granicznych placówek kontrolnych utworzono placówki Straży Granicznej. Funkcjonariusze i pracownicy pełniący służbę i zatrudnieni w strażnicach oraz granicznych placówkach kontrolnych Straży Granicznej stali się odpowiednio funkcjonariuszami i pracownikami placówek Straży Granicznej (Dz.U. z 2005 r. nr 90, poz. 757).
- ↑ AMW w Gdyni, Akta DMBOP, sygn. nr 3541/75, t. 120, Zał. nr 1 do Instrukcji o współdziałaniu MW z WOP z 1969 roku (Bieniecki 2011 ↓, s. 116 cz. III).
- ↑ Każdy POWT posiadał 2 stanowiska bojowe, na których pełniono służbę: SB-1 i SB-2. Pierwsze z nich wyposażone w aparaturę r./lok. było stanowiskiem obserwacji technicznej. Z drugiego stanowiska bojowego, znajdującego się na wieży o wysokości ok. 18 m, w ciągu dnia prowadzono obserwację wzrokową za pomocą lunety lub lornetki (Bieniecki 2011 ↓, s. 105 cz. III). Do pełnienia służby na POWT WOP kierowano żołnierzy służby zasadniczej po przeszkoleniu w Ośrodku Szkolenia Podoficerów i Młodszych Specjalistów BBWOP w Koszalinie (Bieniecki 2011 ↓, s. 107 cz. III).
- ↑ Biblioteka MOSG w Gdańsku, Przepisy o pływaniu i postoju okrętów Marynarki Wojennej (wydawnictwo DMW), Gdynia 1972, s. 52–53; oraz ASG w Szczecinie, Akta DWOP, sygn. nr 2884, t. 251, Opracowanie DWOP z 12.10.1990 r., s. 1 (Bieniecki 2011 ↓, s. 117 cz. III).
- ↑ Wyposażone w radary nowej generacji t. ORS–754 pracujące w zakresie 4 Mm (Bieniecki 2011 ↓, s. 106 cz. III).
- ↑ Wyposażone w radary t. ORS–754, które pracowały na podstawowym zakresie 16 Mm (Bieniecki 2011 ↓, s. 106 cz. III).
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 061 z 20.10.1946 roku (Rozkazy personalne DWOP ↓.
Przypisy
- ↑ Skorek 1997 ↓, s. 27.
- ↑ Skorek 1997 ↓, s. 29.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia KBWOP ↓, s. 5.
- ↑ Historia BBWOP ↓.
- ↑ Historia BBWOP ↓, s. 106.
- ↑ a b c Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ Jarosław Gacek: Wojska Ochrony Pogranicza w Koszalinie w latach 1945–1991 (pol.). emeryci-sg.org.pl. [dostęp 2019-05-05].
- ↑ a b Ryszard Techman: Straż Graniczna od 1991 – Pomorski Oddział Straży Granicznej (pol.). W: Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-10-26].
- ↑ Goryński 2011 ↓, s. 161.
- ↑ Bieniecki 2011 ↓, s. 81 cz. I.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 295.
- ↑ Goryński 2011 ↓, s. 183.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985 .
- Grzegorz Goryński: Morski Oddział Straży Granicznej im. płk. Karola Bacza w Gdańsku. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne – Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
- Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Ireneusz Bieniecki. Obserwacja i radiolokacyjny dozór Wojsk Ochrony Pogranicza na polskim wybrzeżu morskim w latach 1960–1991 (powstanie – rozwój – organizacja). Część I – lata 60., Część II – lata 70., Część III – lata 80.. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. Cz. I, Cz. II, Cz. III 1–2/12, 2011. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 217/143 k. 120–121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- ASGran.Historia Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1960. Koszalin 1961
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
Żołnierz WOP z kbk AKMS i wieża POWT–11 w Niechorzu – Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Rewal.
Logo Morskiego Oddziału Straży Granicznej (MOSG).
Żołnierz WOP na stanowisku SB-1 POWT–11. Na drugim planie radiotelefon stacjonarny – Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Rewal.
Rozmieszczenie 151 batalionu WOP w 1957