Strażnica WOP Rudziszki
 Miejsce stacjonowania strażnicy | |
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | 1956 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Rudziszki[1] |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | 24 komenda odcinka |
Strażnica WOP Rudziszki – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 24 komendy odcinka Bartoszyce jako 115 strażnica WOP[1] (Raudiszken)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].
W kwietniu 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic. Strażnica otrzymała numer 109[4].
Jesienią 1955 roku zlikwidowano sztab batalionu. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic[5].
W czerwcu 1956 roku rozwiązano strażnicę[5].
Ochrona granicy
W 1960 roku 3 placówka WOP Rudziszki(Węgorzewo) ochraniała odcinek 37000 m granicy państwowej od znaku granicznego 2125 do zn. gr. 2214.
28 grudnia 1945 roku patrol strażnicy znalazł w mieszkaniu rządcy majątku jeden włoski karabin i 22 sztuki amunicji[6].
Sąsiednie strażnice:
- 114 strażnica WOP Wielewo, 116 strażnica WOP Sobiechy
Dowódcy strażnicy
- por. Ryszard Hryszan (był 10.1946)[a].
- sierż. Franciszek Wierzyk (był w 1951)
Uwagi
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 053 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓
Przypisy
- ↑ a b Rabij 2000 ↓, s. 28.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia KOWOP ↓, s. 30.
- ↑ a b Historia KOWOP ↓, s. 102.
- ↑ Rabij 2000 ↓, s. 33.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Bogdan Rabij. V Mazurski Oddział WOP i jego osiągnięcia w zakresie zwalczania przestępczości granicznej. „Problemy ochrony granic”. 14/2000, 2000. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza w październiku 1946 r. - 5 Mazurski Oddział WOP