Strażnica WOP Stilo
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | 1964 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Zakęcin[1]; Jackowo; Sasino; Stilo |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | 19 komenda odcinka 2 batalion OP 161 batalion WOP |
Strażnica WOP Zakęcin/Sasin/Stilo – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy morskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 19 komendy odcinka Lębork jako 91 strażnica WOP[2] (Jackowo)[3] (Zakenzin/Zakęcin) o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4]. Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 roku od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].
W 1946 roku strażnica stacjonowała w Sasinie. W kwietniu 1948 nastąpiło przeniesienie 91 strażnicy z Sasina do Stilo[6].
W marcu 1954 roku dokonano zmiany numeracji strażnic WOP. Strażnica WOP Stilo otrzymała numer 88[7]. Jesienią 1956 roku rozpoczęto numerować strażnice w systemie brygadowym. Strażnica Stilo otrzymała numer 4[8]. W styczniu 1964 roku strażnica WOP nr 3 Styllo uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[9]. Do 31 lipca 1964 roku strażnica III kategorii Styllo o stanie 48 wojskowych została rozformowana. Budynki strażnicy zostały przekazane dowódcy 16 KBWOP[a].
Służba graniczna
Dopiero w kwietniu 1946 roku strażnica WOP Zakęcin zaczęła przyjmować pod ochronę wybrzeże morskie. Jeszcze w czerwcu 1946 roku, wobec sprzeciwu dowódców radzieckich, strażnica nie przyjęła swojego odcinka[10].
Strażnice sąsiednie:
Dowódcy strażnicy
- por. Grzegorz Zacharczenko[2]
- por. Aleksander Jedreas (był 10.1946)[b].
- st. sierż. Władysław Binek (był w 1953)
Uwagi
- ↑ Rozkaz organizacyjny DWOP nr 088/WOP z 9.07.1964
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 062 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓
Przypisy
- ↑ Skorek 1997 ↓, s. 27.
- ↑ a b Skorek 1997 ↓, s. 29.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia KBWOP ↓, s. 5.
- ↑ Historia KBWOP ↓, s. 53.
- ↑ Bieniecki 2005 ↓, s. 87-88.
- ↑ Historia KBWOP ↓, s. 161.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 329.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Ireneusz Bieniecki. Kaszubska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w ochronie granicy morskiej. „Biuletyn 1/2005. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej”, 2005. Koszalin. ISSN 1429-2505.
- Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- ASGr.Historia Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1960. Koszalin 1961
- ASGr.Historia Kaszubskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Gdańsk 1965.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 4 Oddział Morski Ochrony Pogranicza w styczniu 1946 r.