Strażnica WOP Strzyżów

Strażnica WOP Strzyżów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1961

Tradycje
Rodowód

148 strażnica WOP

Kontynuacja

Placówka WOP Hrubieszów

Organizacja
Dyslokacja

Strzyżów

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

32 komenda odcinka
25 batalion OP
233 batalion WOP
SOZ WOP Chełm
23 Chełmski Oddział WOP

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Strzyżów – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 32 komendy odcinka jako 148 strażnica WOP (Strzyżów)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

W 1945 na początku 1946 roku 32 komenda odcinka wraz ze strażnicami stacjonowała w Hrubieszowie. 15 stycznia 1946 roku 148 strażnica WOP wystawiła ze swojego składu pierwsze patrole[3].

22 maja 1946 roku wyjechała na granicę obsada 148 strażnicy WOP i objęła służbę na przejściu granicznym zorganizowanym pod Uściługiem[3].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku 148 strażnica OP została włączona w struktury 25 batalionu OP w Hrubieszowie, a 1 stycznia 1951 roku 233 batalionu WOP w Hrubieszowie[4][5].

15 marca 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic[a], a Strażnica WOP Strzyżów otrzymała nr 144 w skali kraju i była w strukturach 233 batalionu WOP w Hrubieszowie[7].

Reorganizacja, jaką przechodziły Wojska Ochrony Pogranicza w czerwcu 1956 roku, doprowadziły do likwidacji 23 Brygady i podległych jej pododdziałów. W miejsce zniesionej jednostki utworzono dwie samodzielne: Grupę Manewrową Wojsk Ochrony Pogranicza Tomaszów (Chełm) Lubelski i Samodzielny Oddział Zwiadowczy WOP Chełm do którego została włączona Placówka WOP Strzyżów[8]. 1 maja 1957 roku, na bazie Grupy Manewrowej i Samodzielnego Oddziału Zwiadowczego WOP zorganizowano 23 Chełmski Oddział WOP[b] a od 1959 roku nadano 23 Oddziałowi nazwę regionalną: 23 Chełmski Oddział WOP[c][8].

W 1961 roku Placówkę Wojsk Ochrony Pogranicza Strzyżów przeniesiono do Hrubieszowa i na jej bazie utworzona została Placówka WOP Hrubieszów[8].

Ochrona granicy

W 1960 roku 3 placówka WOP Strzyżów ochraniała odcinek 8755 m granicy państwowej:

Sąsiednie strażnice

Dowódcy strażnicy

  • por. Mieczysław Kręglicki (15.02.1952–10.12.1952)[9].

Uwagi

  1. Rozkaz dowódcy WOP z 22.02.1954 roku[6].
  2. Zarządzenie DWW nr 07/WW z 24.04.1957 roku ( Prochwicz 2011 ↓, s. 225).
  3. Zarządzenie MSW nr 203/59/WW z 27.11.1959 roku (Jackiewicz 1998 ↓, s. 106).

Przypisy

  1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  3. a b Historia ChOWOP ↓, s. 23.
  4. Jackiewicz 1998 ↓, s. 103.
  5. Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
  6. Prochowicz 2011 ↓.
  7. Jackiewicz 1998 ↓, s. 103–104.
  8. a b c Nadbużańska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
  9. Mieczysław Kręglicki. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. 2019. [dostęp 2020-01-19]. (pol.).

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz, Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965, Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011, ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
  • ASGran.Historia Chełmskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1955. Chełm 1956

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).