Strażnica WOP Toporów
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 5 września 1949 |
| Rozformowanie | przed 1983 |
| Tradycje | |
| Rodowód | Strażnica WOP nr 20a |
| Organizacja | |
| Kryptonim | Ciupaga 1[a] |
| Dyslokacja | Toporów |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | 18 batalion OP 84 batalion WOP |
.jpg)
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Toporów – nieistniejący obecnie podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Latem 1949 roku, została sformowana Strażnica WOP nr 20a Toporów. Służbę w ochronie granicy państwowej rozpoczęła 5 września 1949 roku[b], w strukturze 18 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 84 batalionu WOP w Zgorzelcu.
W 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic, a strażnica WOP Toporów otrzymała nr 26[1] w skali kraju.
W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica I kategorii Toporów była 26. w 8 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[1].
W 1960 roku, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 2 i zakwalifikowana była do kategorii II w 8 Łużyckiej Brygadzie WOP[1].
W 1964 roku Strażnica WOP nr 1 Toporów uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do II kategorii[1].
Ochrona granicy
W 1968 roku zainstalowano i włączono do eksploatacji urządzenia podczerwieni typu US-1861 na całym odcinku strażnicy Toporów[c].
Strażnice sąsiednie
- 19 strażnica OP Bielawa Dolna ⇔ 20 strażnica OP Sobolice – 05.09 1949
- 25 strażnica WOP Bielawa Dolna I kat. ⇔ 27 strażnica WOP Sobolice I kat. – 1956
- 3 strażnica WOP Bielawa Dolna II kat. ⇔ 1 strażnica WOP Sobolice II kat. – 01.01.1960
- 2 strażnica WOP Bielawa Dolna lądowa II kat. ⇔ 21 strażnica WOP Sobolice lądowa – 01.01.1964.
Dowódcy strażnicy
- sierż. Franciszek Buraczewski (do 1952).
Uwagi
- ↑ Kryptonim strażnicy w latach 1971–1973.
- ↑ Rozkaz Głównego Inspektora Ochrony Pogranicza nr 23 (Historia Łużyckiej Brygady WOP ↓).
- ↑ Zarządzenie szefa WOP nr pf 9 z 24.02.1968 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz, Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965, Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011, ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, Historia Łużyckiej Brygady WOP 1945–1991
- Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Rozmieszczenie 84 batalionu WOP w 1957
Autor: Jarosław Razmus, Licencja: CC BY-SA 3.0
Słup graniczny Prędocice (Toporów)