Strażnica WOP Włodawa

Strażnica WOP Włodawa
Strażnica SG we Włodawie
im. gen. bryg. Nikodema Sulika
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

po 1948;
1 czerwca 1956[a]

Rozformowanie

przed 1954;
24 sierpnia 2005 (przekształcenia)

Tradycje
Rodowód

143a strażnica WOP

Kontynuacja

Placówka SG we Włodawie

Organizacja
Dyslokacja

Włodawa ul. Saperów 1

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

232 batalion WOP
SOZ WOP Chełm
23 Chełmski Oddział WOP
Nadbużańska Brygada WOP
Nadbużański Batalion WOP
Nadbużański Oddział SG

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Włodawa – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-radzieckiej.

Strażnica Straży Granicznej we Włodawie imienia gen. bryg. Nikodema Sulika[1] – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Republiką Białorusi i Ukrainą.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana po 1948 roku jako Strażnica WOP nr 143a (Włodawa} – w skali kraju.

1 stycznia 1951 roku Strażnica WOP nr 143a Włodawa była w strukturach 232 batalionu WOP we Włodawie, a w 1954 roku już nie istniała[2].

Reorganizacja, jaką przechodziły Wojska Ochrony Pogranicza 1 czerwca 1956 roku, doprowadziły do likwidacji 23 Brygady i podległych jej pododdziałów. W miejsce zniesionej jednostki utworzono dwie samodzielne: Grupę Manewrową Wojsk Ochrony Pogranicza Tomaszów (Chełm) Lubelski i Samodzielny Oddział Zwiadowczy WOP Chełm do którego została włączona Placówka WOP Włodawa[3]. 1 maja 1957 roku, na bazie Grupy Manewrowej i Samodzielnego Oddziału Zwiadowczego WOP zorganizowano 23 Chełmski Oddział WOP[b] a od 1959 roku nadano 23 Oddziałowi nazwę regionalną: 23 Chełmski Oddział WOP[c][3].

1 stycznia 1960 roku we Włodawie stacjonowała Placówka WOP nr 5 w strukturach 23 Chełmskiego Oddziału WOP[4]

1 stycznia 1964 roku we Włodawie stacjonowała Placówka WOP nr 5 w strukturach 23 Chełmskiego Oddziału WOP[4].

1 czerwca 1976 roku w związku ze zmianą ochranianego odcinka, dyktowaną przez reformę administracyjną kraju i nowy podział na województwa[5] odtwarzano brygady na granicy ze Związkiem Radzieckim. Na bazie 23 Chełmskiego Oddziału WOP sformowano Nadbużańską Brygadę WOP. W jej strukturach 1 czerwca 1976 roku, na bazie Placówki WOP Włodawa została zorganizowana Strażnica WOP Włodawa[6].

1 października 1989 roku rozformowana została Nadbużańska Brygada WOP, na jej bazie powstał Nadbużański Batalion WOP[3], a Strażnica WOP Włodawa wraz z batalionem została włączona w struktury Bieszczadzkiej Brygady WOP w Przemyślu[7] i tak funkcjonowała do 15 maja 1991 roku[8].

Straż Graniczna:

16 maja 1991 roku ochronę granicy państwowej przejęła nowo sformowana Straż Graniczna. Strażnica we Włodawie została włączona w struktury Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej w Chełmie[9] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej we Włodawie (Strażnica SG we Włodawie)[d].

22 grudnia 1994 roku otwarto nową siedzibę Strażnicy SG we Włodawie[10].

W 2002 roku, strażnica miała status strażnicy SG I kategorii[e].

Jako Strażnica Straży Granicznej we Włodawie funkcjonowała do 23 sierpnia 2005 roku i 24 sierpnia 2005 roku, Ustawą z 22 kwietnia 2005 roku O zmianie ustawy o Straży Granicznej...[11], została przekształcona na Placówkę Straży Granicznej we Włodawie im. gen. bryg. Nikodema Sulika (PSG we Włodawie) w strukturach Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej[12].

Ochrona granicy

1 stycznia 1964 roku na ochranianym odcinku funkcjonowało przejście graniczne uproszczonego ruchu granicznego (urg), w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała 5 placówka WOP Włodawa[13]:

  • Włodawa.

Sąsiednie strażnice

Straż Graniczna:

Dowódcy/komendanci strażnicy

  • por. Wojciech Borecki (26.04.1980–15.10.1986)[15]
  • por. Edward Goch (01.05.1989–był 31.07.1990)[16].
Komendanci strażnicy SG:
  • por. SG Krzysztof Cieślak (był 01.12.1995)[10].

Nadanie imienia strażnicy

Nadanie imienia strażnicy podano za: Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL. W: Stanisław Dubaj: Patroni Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej i Podległych Placówek SG – Tom VIII−IX, zeszyt 1 – 2012–2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2013, s. 323–325, 339.

W połowie lat 90. XX wieku Stowarzyszenie Weteranów Polskich Formacji Granicznych (SWPFG), na którego czele stał płk w st. spocz. Jan Sadowski, emerytowany oficer Korpusu Ochrony Pogranicza, a w ścisłym kierownictwie – jako jeden z trzech wiceprzewodniczących – istotną˛ rolę odgrywał por. rez. inż. Mirosław Jan Rubas, syn st. sierż. Jana Rubasa, podoficera KOP, który w czasie II wojny światowej został zamordowany na Ukrainie. Przedstawiciele SWPFG, wystąpili inicjatywą nadania Strażnicy SG we Włodawie imienia gen. Nikodema Sulika, oficera kadry dowódczej Korpusu Ochrony Pogranicza, który był związany z Polesiem. Komendant NOSG płk SG Józef Biedroń, mając poparcie włodawskiej społeczności wystąpił z oficjalnym wnioskiem do płk. SG dr. Jana Wojcieszczuka komendanta głównego SG. Komendant główny SG 1 grudnia 1995 roku nadał Strażnicy SG we Włodawie imię „Generała Nikodema Sulika”. Uroczystości związane z nadaniem patronatu odbyły się 3 grudnia 1995 roku. Udział wzięli przedstawiciele Straży Granicznej, na czele z zastępcą komendanta głównego SG – ppłk. Wojciechem Brochwiczem, reprezentanci terenowej administracji rządowej i samorządowej, członkowie środowisk kombatanckich, uczniowie, harcerze i społeczeństwo Włodawy. Honorowym gościem uroczystości był syn patrona – Bolesław Sulik, który wspominając ojca, powiedział: „Generał Nikodem Sulik znów stanął na straży ochrony granicy”. W tym dniu została odsłonięta tablica pamiątkowa na murach strażnicy, ufundowana przez funkcjonariuszy NOSG i lokalne społeczeństwo (Na pamiątkowej tablicy wyryto m.in. motto – słowa Jana Długosza – „By czas nie zaćmił i niepamieć...”. W strażnicy została utworzona również izba pamięci, w której zgromadzono liczne pamiątki związane z patronem.

Uwagi

  1. Od 1991 roku strażnica Straży Granicznej.
  2. Zarządzenie DWW nr 07/WW z 24.04.1957 roku (Prochwicz 2011 ↓, s. 225).
  3. Zarządzenie MSW nr 203/59/WW z 27.11.1959 roku (Jackiewicz 1998 ↓, s. 106).
  4. Zarządzenie nr 019/Org. Komendanta Głównego Straży Granicznej z 30 kwietnia 1991 roku : Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie, sygn. KGSG 666/2, s. 104–105 (Nowosad 2013 ↓, s. 301.)
  5. Zarządzenie Komendanta Głównego Straży Granicznej nr 3 z 11.01.2002 roku.

Przypisy

  1. Dubaj 2013 ↓, s. 323–325.
  2. Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
  3. a b c Nadbużańska Brygada WOP (pol.). W: Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18].
  4. a b Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
  5. Dubaj 2013 ↓, s. 327.
  6. Jackiewicz 1998 ↓, s. 107.
  7. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 121.
  8. Bieszczadzka Brygada WOP (pol.). W: Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-20].
  9. Łach 2013 ↓, s. 290.
  10. a b Dubaj 2013 ↓, s. 324.
  11. W miejsce dotychczas funkcjonujących strażnic oraz granicznych placówek kontrolnych utworzono placówki Straży Granicznej. Funkcjonariusze i pracownicy pełniący służbę i zatrudnieni w strażnicach oraz granicznych placówkach kontrolnych Straży Granicznej stali się odpowiednio funkcjonariuszami i pracownikami placówek Straży Granicznej (Dz.U. z 2005 r. nr 90, poz. 757).
  12. Nowosad 2013 ↓, s. 307.
  13. Jackiewicz 1998 ↓, s. 106.
  14. Nowosad 2013 ↓, s. 301.
  15. Wojciech Andrzej Borecki (pol.). W: Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-11-19].
  16. Edward Goch (pol.). W: Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-11-19].

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Halina Łach, System ochrony polskiej granicy państwowej, Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013, ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz, Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965, Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011, ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Jerzy Rydz: Nadbużański Oddział Straży Granicznej im. 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej w Chełmie. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991–2011. Materiały poseminaryjne – Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
  • Dariusz Nowosad. Nadbużański Oddział Straży Granicznej w latach 1991–2011. „Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych”. VIII–IX, zeszyt 1, 2012–2013, s. 299–314, 2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski (pol.). [dostęp 2021-11-24]. 
  • Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL. W: Stanisław Dubaj: Patroni Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej i Podległych Placówek SG – Tom VIII−IX, zeszyt 1 – 2012–2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2013, s. 316–343. (pol.)
  • Archiwum Straży Granicznej, Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.

Media użyte na tej stronie

Logo Straży Granicznej POL.svg
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC BY-SA 2.5
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Logo NOSG.jpg
Logo Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej