Strażnica WOP Zawidów
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1945 od 1991 strażnica SG |
Organizacja | |
Dyslokacja | Szybów; Zawidów |
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza Straż Graniczna |
Podległość | 2 komenda odcinka 8 Brygada WOP Łużycki Oddział SG |
Strażnica w Zawidowie:
- podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
- graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 2 komendy odcinka Leśna jako 10 strażnica WOP[1] (Scheiba)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3]. W 1947 roku została przeformowana na strażnicę II kategorii[4] – 43 wojskowych[5].
W 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic, a strażnica WOP Zawidów otrzymała nr 13[6]. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Zawidów była 13. w 8 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[6]. W 1960 roku, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 17 i zakwalifikowana była do kategorii III w 8 Łużyckiej Brygadzie WOP[6]. W 1964 roku strażnica WOP nr 16 Zawidów uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[6].
Po rozwiązaniu w 1991 roku Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Zawidowie weszła w podporządkowanie Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej[7].
Ochrona granicy
Strażnice sąsiednie:
- 9 strażnica WOP Kupper; 11 strażnica WOP Maxdorf
Dowódcy strażnicy
- por. Eugeniusz (Kazimierz) Nadolski (?-1947) (był 10.1946)[a].
- por. Tadeusz Michalewski(?-1952)
- chor. Władysław Gołas (1952-?)
- kpt. Janusz Grodowski (1981-1982)
- mjr Zygmunt Rok (?-do 1990)
Uwagi
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 054 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓
Przypisy
- ↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 53-54.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 57.
- ↑ Zaręba 2008 ↓, s. 100.
- ↑ a b c d Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 294.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Grzegorz Zaręba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946 – 1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 3/2008, 2008. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Archiwum Straży Granicznej, zespół arch. D WOP sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- Historia Łużyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza z lat 1945–1991 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
Symbol Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 1 Oddział Ochrony Pogranicza w 1945 r.