Straconka (potok)

Straconka – potok, dopływ Białej[1]. Wypływa ze źródła na wysokości około 680 m na zachodnich stokach grzbietu opadającego od Gaików do przełęczy Przegibek w Beskidzie Małym. Spływa przez porośnięte lasem obszary Beskidu Małego (Grupa Magurki Wilkowickiej), przecina zabudowane obszary najwyżej położonych części Straconki (dzielnica Bielska-Białej), na krótkim odcinku znów spływa przez las wzdłuż drogi z Bielska-Białej na przełęcz Przegibek i ponownie wypływa na zabudowane obszary Straconki. Z lewej strony uchodzi tutaj do niej jej największy dopływ – potok Mraźnica. Od tego miejsca Straconka płynie już cały czas przez obszary zabudowane, początkowo w kierunku północno-zachodnim, później łukowato zakręca na południowy zachód i w centrum Bielska-Białej (w dzielnicy Leszczyny) uchodzi do Białej jako jej prawy dopływ. Następuje to na wysokości 338 m, miejscu o współrzędnych 49°47′54″N 19°03′14″E/49,798333 19,053889[2].

Straconkę przekracza jazem zielony szlak turystyczny z Bielska Białej do Schroniska PTTK na Magurce Wilkowickiej. Około 100 m powyżej jazu na Straconce znajduje się dostarczające smacznej wody źródło Straceńska Woda[3].

Ze Straconki pobierana jest woda dla potrzeb Bielska-Białej. Jej ujęcie znajduje się za dwoma jazami (jeden na Straconce, drugi na Mraźnicy). Budowę wodociągu ukończono w 1901 r. W latach 60. XX wieku uregulowano hydrotechnicznie koryto Straconki, co zabezpieczyło dzielnicę Straconka przed częstymi przedtem wylewami potoku[3].

Przypisy

  1. ↑ Wykaz wód płynących Polski. [dostęp 2015-11-04].
  2. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-04-01].
  3. ↑ a b Radosław Truś: Beskid Mały. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008. ISBN 978-83-89188-77-9.