Stream Control Transmission Protocol

SCTP (ang. Stream Control Transmission Protocol) – protokół internetowy działający w warstwie transportowej, zdefiniowany w 2000 roku przez grupę roboczą SIGTRAN (Signaling Transport working group) IETF i opisany w dokumencie RFC 2960 ↓. SCTP jest protokołem podobnym do protokołów TCP i UDP.

Zapewnia on działanie takich samych usług jak TCP – zapewnienie niezawodnego, uporządkowanego transportu informacji możliwością kontroli obciążenia. Podczas gdy TCP jest protokołem strumieniowym przesyłającym pakiety bitów, SCTP służy do przesyłania pakietów z ukształtowanymi wiadomościami.

Korzyści SCTP

  • Wielopowrotowe wsparcie, gdzie jedno (albo oba) końce połączenia mogą składać się z więcej niż jednego adresu IP, co umożliwia rozpoznawanie poszczególnych komputerów w sieci lokalnej
  • Dostawa danych w pakietach w obrębie niezależnych strumieni, co eliminuje niepotrzebne blokowanie początków linii w przeciwieństwie do transportu strumieniowego TCP.
  • Wybór ścieżki oraz monitoring
  • Mechanizm zatwierdzająco-potwierdzający - chroni przed efektem potocznie nazywanym "floodingiem" oraz zawiadamia o zduplikowanych lub utraconych fragmentach danych.

Za pomocą SCTP/IP firmy telekomunikacyjne będą mogły wymieniać informacje między systemami komutacyjnymi, wykorzystując technologię internetową, a także łatwiej wprowadzać nowe usługi z uwarunkowaniami czasowymi, takie jak telefonia IP. Nowy protokół, zaprojektowany z myślą o zwiększeniu wydajności i niezawodności protokołów IP, już zaczyna zajmować eksponowane miejsce w stosie protokołów IP – obok tych od dawna uznanych: UDP (User Datagram Protocol) i TCP (Transmission Control Protocol).

Implementacje SCTP

SCTP jest zaimplementowane w następujących systemach operacyjnych:

Istnieją różne rozszerzenia dla innych systemów operacyjnych, implementujące SCTP.

Biblioteki w przestrzeni użytkownika (userspace):

Linki zewnętrzne