Strefa Niemczy

Strefa Niemczy, lineament Niemczy, strefa ścinania Niemczy – jednostka geologiczna na bloku przedsudeckim (Przedgórzu Sudeckim).

Strefa Niemczy jest niewielką, ale ważną i wyraźnie wyodrębnioną jednostką na bloku przedsudeckim. Rozciąga się w kierunku południkowym na długości ok. 20-30 km i szerokości ok. 5 km. Na zachodzie graniczy z masywem gabrowym Ślęży, masywem Gogołów-Jordanów, masywem serpentynitowym Szklar, masywem gabrowym Brzeźnicy, masywem serpentynitowym Braszowic, blokiem sowiogórskim, na wschodzie z metamorfikiem niemczańskim. Na południu obcięta jest uskokiem sudeckim brzeżnym, na północy zakrywają ją osady kenozoiczne)^[1].

Strefa Niemczy zbudowana jest ze skał metamorficznych, których wiek jest przedmiotem różnych interpretacji. Są to skały silnie zmienione tektonicznie: gnejsy, mylonity, blastomylonity, łupki łyszczykowe, łupki łyszczykowo-grafitowe, kwarcyty, amfibolity, serpentynity. W jej obrębie tkwią ciała tzw. "sjenity niemczańskie" (głównie granodioryty)^[1].

Nowa, proponowana nazwa – strefa ścinania Niemczy, w skrócie Strefa Niemczy^[2].

Skały Strefy Niemczy budują środkową część Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich (m.in. Wzgórza Dębowe i Wzgórza Szklarskie)^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe, Józef Oberc, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1972
• www.kngpan.agh.edu.pl/wp-content/uploads/Regionalizacja_Tektoniczna_Polski_20111.pdf

Literatura dodatkowa

• E. Stupnicka: Geologia regionalna Polski, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1997
• Stefan Kozłowski: Surowce skalne Polski, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1986