Strobin

Artykuł

51°19'41"N 18°48'27"E

- błąd

38 m

WD

51°20'N, 18°50'E

- błąd

19925 m

Odległość

914 m

Strobin
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieluński

Gmina

Konopnica

Sołectwo

Strobin

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-313[1]

Tablice rejestracyjne

EWI

SIMC

0705290

Położenie na mapie gminy Konopnica
Mapa konturowa gminy Konopnica, na dole znajduje się punkt z opisem „Strobin”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Strobin”
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego
Mapa konturowa powiatu wieluńskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Strobin”
Ziemia51°19′41″N 18°48′27″E/51,328056 18,807500

Strobinwieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica[2][3], nad Wartą.

Integralne części wsi Strobin[2][3]
0705309Dołyczęść wsi
0705321Mieściskoczęść wsi
0705338Pszczelnikczęść wsi
0705344Pustkowieczęść wsi
0705350Zamczyskoczęść wsi

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

W Strobinie wykryto istnienie osady kultury przeworskiej, którą zamieszkiwała ludność trudniąca się rolnictwem i wytopem żelaza z rudy darniowej, ponadto hodowlą i tkactwem. Trwała od 2. połowy I wieku do końca II wieku.

Stwierdzono również na terenie wsi istnienie grodu wzniesionego w miejscu o wybitnie obronnych walorach naturalnych. Od strony zachodniej obejmowała go Warta, a wysokość jej prawego brzegu od lustra wody do skraju stromego urwiska wynosiła ponad 20 m. Od strony północnej i południowej granice grodu wyznaczały naturalne jary o głębokości do 12 m, natomiast od wschodu wybudowano wał o długości około 750 m, który zamykał przestrzeń między wałami. W czasie badań w 1965 r. prowadzonych przez Muzeum Ziemi Wieluńskiej i w latach 1974–86 przez Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi stwierdzono m.in. ślady po 10 chatach z paleniskami o przeciętnej wielkości od 20 do 30 m². Znaleziono też skarb przedmiotów brązowych (8 naszyjników, 7 bransolet, 2 pierścionki, 18 zawieszek, 125 guzików i 2 sierpy). Z wału zachowały się kawałki spalonych bierwion wraz z przepaloną gliną i kamieniami. Spalenie grodu nastąpiło przypuszczalnie pod koniec IV w. p.n.e., po czym przestał on funkcjonować.

Pierwsza wzmianka w źródłach pianych o Strobinie pochodzi z 1402 r., następna z 1417 r.

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1210 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  3. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

Bibliografia

  • Abramek B., Pradziejowe grodziska między górną Prosną a Wartą, [w:] "Na sieradzkich szlakach", nr 1/33/1994/IX, s. 15–17

Media użyte na tej stronie