Strużańskie wieczory poezji

Biuro organizacyjne Festiwalu

Strużańskie wieczory poezji (maced. Струшки Вечери на Поезијата) – międzynarodowy festiwal poezji odbywający się corocznie w macedońskim mieście Struga.

Historia festiwalu

Po raz pierwszy spotkanie poetów w Strudze odbyło się w 1962 - uczestniczyli w nim wyłącznie poeci macedońscy. Rok później wzięli w nim udział poeci z całej Jugosławii. Wtedy też ufundowano po raz pierwszy nagrodę im. braci Miladinow (Браќа Миладиновци) za najlepszy tomik poezji, opublikowany pomiędzy dwiema edycjami festiwalu.

Od 1966 festiwal nabrał charakteru międzynarodowego, a najlepszego poetę uhonorowywano Złotym Wieńcem (Златен Венец на Поезијата). Pierwszym laureatem tej nagrody został Robert Rożdestwienski. W 1968, we współpracy z UNESCO kierownictwo Festiwalu ufundowało kolejną nagrodę za najlepszy debiut poetycki młodego autora.

W czasie kilkudziesięciu lat trwania festiwalu gościł on ponad 4000 poetów, tłumaczy i krytyków z 95 państw świata. W gronie nagrodzony w Strudze poetów byli m.in. Iosif Brodski, Eugenio Montale, Pablo Neruda i Seamus Heaney. Wśród nagrodzonych byli dysydenci (Iosif Brodski, Bułat Okudżawa), ale także amerykański beatnik Allen Ginsberg. W 1987 Złotym Wieńcem uhonorowano polskiego poetę Tadeusza Różewicza, a w 2018 Adama Zagajewskiego.

Imiona zwycięzców konkursu znajdują się na tablicach pamiątkowych w pobliżu Strużańskiego Centrum Kultury.

Biura organizacyjne Festiwalu znajdują się w Skopju i w Strudze. W skład Komitetu Organizacyjnego wchodzą poeci, krytycy, a także filolodzy.

Laureaci Złotego Wieńca

• 1966: Robiert Rożdiestwienski (ZSRR)
• 1967: Bułat Okudżawa (ZSRR)
• 1968: László Nagy (Węgry)
• 1969: Mak Dizdar (Jugosławia)
• 1970: Miodrag Pavlović (Jugosławia)
• 1971: W.H. Auden (USA)
• 1972: Pablo Neruda (Chile)
• 1973: Eugenio Montale (Włochy)
• 1974: Fazıl Hüsnü Dağlarca (Turcja)
• 1975: Léopold Sédar Senghor (Senegal)
• 1976: Eugène Guillevic (Francja)
• 1977: Artur Lundkvist (Szwecja)
• 1978: Rafael Alberti (Hiszpania)
• 1979: Miroslav Krleža (Jugosławia)
• 1980: Hans Magnus Enzensberger (Niemcy)
• 1981: Błaże Koneski (Jugosławia)
• 1982: Nichita Stănescu (Rumunia)
• 1983: Sachchidananda Hirananda Vatsyayan Agyey (Indie)
• 1984: Andriej Wozniesienski (ZSRR)
• 1985: Yiannis Ritsos (Grecja)
• 1986: Allen Ginsberg (USA)
• 1987: Tadeusz Różewicz (Polska)
• 1988: Desanka Maksimović (Jugosławia)
• 1989: Thomas W. Shapcott (Australia)
• 1990: Justo Jorge Padrón (Hiszpania)
• 1991: Iosif Brodski (USA)
• 1992: Ferenc Juhász (Węgry)
• 1993: Giennadij Ajgi (Rosja)
• 1994: Ted Hughes (Wielka Brytania)
• 1995: Jehuda Amichaj (Izrael)
• 1996: Makoto Ooka (Japonia)
• 1997: Adonis (Syria)
• 1998: Lu Yuan (Chiny)
• 1999: Yves Bonnefoy (Francja)
• 2000: Edoardo Sanguineti (Włochy)
• 2001: Seamus Heaney (Irlandia Północna)
• 2002: Slavko Mihalić (Chorwacja)
• 2003: Tomas Tranströmer (Szwecja)
• 2004: Vasco Graça Moura (Portugalia)
• 2005: William S. Merwin (USA)
• 2006: Nancy Morejón (Kuba)
• 2007: Mahmud Darwisz (Palestyna)
• 2008: Fatos Arapi (Albania)
• 2009: Tomaž Šalamun (Słowenia)
• 2010: Ljubomir Lewczew (Bułgaria)
• 2011: Mateja Matewski (Macedonia)
• 2012: Mongane Wally Serote (RPA)
• 2013: Jose Emilio Pacheco (Meksyk)
• 2014: Ko Un (Korea Południowa)
• 2015: Bei Dao (Chiny)
• 2016: Margaret Atwood (Kanada)
• 2017: Charles Simic (USA)
• 2018: Adam Zagajewski (Polska)^[1]
• 2019: Ana Blandiana (Rumunia)^[2]
• 2020: Amir Or (Izrael)^[3]
• 2021: Carol Ann Duffy (Wielka Brytania)^[4]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona Festiwalu