Struktura przywództwa

Struktura przywództwa

W grupie struktura przywództwa może nie być jasno skrystalizowana (np. grupy koleżeńskie). Przywódca może być narzucony lub wyłoniony samoistnie. Decydują o tym:

  • cechy wrodzone;
  • sytuacja (pokój – wojna);
  • charakteru zadania;
  • cechy grupy (charakter grupy, pozycje w grupie).

Style przywództwa

  • autorytarny – jeden przywódca podejmuje decyzje, przydziela zadania, kary i nagrody; najwyższa produktywność; zaangażowanie bierne; spójność – nie najlepsza, każdy myśli o sobie, przywódca często nie akceptowany, satysfakcja członków najwyższa;
  • demokratyczny – decyzje podejmuje grupa, przywódca naprowadza i stymuluje grupę, częściowo angażuje się w zadania, częściej stosuje nagrody; jakość najlepsza; zaangażowanie najlepsze; spójność najlepsza;
  • liberalny – spójność najgorsza; tworzą się struktury nieformalne.

Rodzaje przywódców

  • przywódca autorytarny – zorientowany na wykonanie zadania, lepiej działa w sytuacjach zagrożenia;
  • przywódca demokratyczny – zorientowany na stosunki międzyludzkie, lepiej działa w sytuacjach pokoju;
  • przywódca liberalny – zorientowany na pozostawienie pracownikom relatywnie dużej swobody przy wykonywaniu zadań; jego wyniki uzależnione są od tego, czy zagospodaruje talenty podwładnych.

Literatura

  • Model przywództwa. Wymiar lokalny, krajowy, międzynarodowy, pod red. A.K. Piaseckiego, Kraków 2006.
  • Przywódcy i przywództwo we współczesnej Afryce, pod red. A. Żukowskiego, Olsztyn 2008.
  • Rogaliński P., Jak politycy nami manipulują? Cz. 1: Zakazane techniki, Łódź 2012, ISBN 978-83-272-3732-3.
  • Wiatr J.J., Przywództwo polityczne. Studium politologiczne, Łódź 2008.


Linki zewnętrzne