Strzegów (województwo lubuskie)
Artykuł | 51°49′11.5″N 14°37′17.3″E |
---|---|
- błąd | 4 m |
WD | 51°53'N, 14°41'E, 51°49'16.86"N, 14°37'9.73"E |
- błąd | 20079 m |
Odległość | 508 m |
wieś | |
Kościół św. Antoniego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2013) | 279[1] |
Strefa numeracyjna | 68 |
Kod pocztowy | 66-629[2] |
Tablice rejestracyjne | FKR |
SIMC | 0909584 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°49′11,5″N 14°37′17,3″E/51,819861 14,621472 |
Strzegów (niem. Strega[3], łuż. Stśěgow)[4] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwa zielonogórskiego.
Historia
Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawiła się w dokumentach w 1300 roku pod nazwą (niem. Strigowe)[5][6]. Właścicieli wsi w XIV i XV wieku wymienia się gubeńskich obywateli Budinsina, Franka i Lista[7][6]. W końcu XIX wieku (1866 – 1898) majątek rycerski został podzielony[5][6]. Do wsi należały: kolonia, folwark i dwa młyny wodne (młyn w zaroślach i nowy)[8][5][6]. Wokół długiego stawu wiejskiego przebiega główna droga, na której skraju stoją lipy)[5].
W 1939 roku w Strzegowie mieszkało 590 osób[6]. Komendantem miejscowości od lipca 1945 roku był ppor. Marian Listwoń, dowódca 2. Kompanii strzeleckiej 38. Pułku Piechoty. W 1945 roku został utworzony 2 Oddział Ochrony Pogranicza, a w Strzegowie powstaje 27 strażnica, która podlegała 6. Komendzie Odcinka w Sękowicach[6]. W 1950 roku powstała 9 Brygada WOP, a w Gubinie 92. Batalion WOP w skład, którego wchodziła strażnica w Strzegowie. W 2002 roku strażnice w Strzegowie i Polanowicach zostały połączone, a ich siedzibą zostały Polanowice[6].
W czerwcu 1946 roku powstała w Strzegowie szkoła podstawowa oraz utworzona z pierwszych osadników Ochotnicza Straż Pożarna, która na początku swojej działalności posiadała na wyposażeniu konny wóz z ręczną sikawką, kilka węży, szpadle, bosaki, siekiery i kombinezony[9]. W 1976 roku wybudowana została remiza strażacka, a w 2004 roku strażacy otrzymali sztandar ufundowany przez władze gminy, który wręczył prezes ZW OSP Edward Fedko[9].
W latach 1954 – 1958 była tu Gromadzka Rada Narodowa z siedzibą w Markosicach[10].
W 1955 roku we wsi powstała Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna „Nysa” oraz dokonano klasyfikacji i regulacji gruntów[11].
W 1969 roku w Strzegowie istniał punkt felczerski Wiejskiego Ośrodka Zdrowia w Grabicach, a w 1999 roku utworzono Wiejski Ośrodek Zdrowia, jako filię SPZOZ w Stargardzie Gubińskim[12]. 17 listopada oddano do użytku wodociąg[11]. W 1988 roku wieś liczyła 305 mieszkańców, w 1999 roku 295, a w 2000 roku 308[11].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[13]:
- kościół parafialny pod wezwaniem świętego Antoniego, z XV wieku w stylu późnogotyckim zbudowany z kamieni polnych[5][6]. W czasach późniejszych był wielokrotnie przebudowywany. Do 1945 roku świątynia znajdowała się w rękach protestantów, a następnie katolików[3]. Jest salowym obiektem założonym na planie prostokąta, z wieżą od zachodu, zakrystią od północy i kruchtą od południa. Dachy dwuspadowe nakrywają korpus i zakrystię, a hełm namiotowy o rozszerzonej dolnej partii połaci wieńczy wieżę[3]. Posiada prostokątny zarys i otynkowaną fasadę. Do średniowiecznych pozostałości zalicza się krzyż wykonany z granitu[5]. Wewnątrz kościoła znajduje się obraz Świętego Antoniego, patrona parafii[6], ambona z początku XIX wieku, ołtarz główny, organy i ławki z początku XX wieku, dziewiętnastowieczna chrzcielnica, kropielnica z trzeciej ćwierci XIX stulecia[14]. W maju 1957 roku parafię erygowano, a 17 czerwca 2007 roku obchodzono uroczyście jej 50-lecie z udziałem ordynariusza biskupa Adama Dyczkowskiego[6].
Zobacz też
- Strzegów
- Strzegowo
Przypisy
- ↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1230 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 238.
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ a b c d e f Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 30
- ↑ a b c d e f g h i j Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 323
- ↑ W latach późniejszych były to szlacheckie rodziny saksońskie
- ↑ Obecnie zniszczone, ale są po nich ślady
- ↑ a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 326
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 327
- ↑ a b c Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 325
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 324
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 14. [dostęp 2013-01-24].
- ↑ Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 239.
Bibliografia
- Wydawnictwo Gubińskiego Towarzystwa Kultury 1999 r. - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.30
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 323-330. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 238-239. ISBN 978-83-919914-8-2.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor:
Mapa powiatu krośnieńskiego, Polska
Herb gminy Gubin
Autor: Gorofil, Licencja: CC BY-SA 4.0
Strzegów, Kościół św. Antoniego