Strzelba Sajga

Sajga
(c) Sinodov z rosyjskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0 Sajga 12
Państwo	Rosja
Producent	Iżmasz
Rodzaj	strzelba samopowtarzalna
Historia
Prototypy	lata 90 XX wieku
Produkcja	od lat 90 XX wieku
Dane techniczne
Kaliber	12, 20, .410
Nabój	12/70, 12/76, 20/76, .410/76
Magazynek	pudełkowy
Wymiary
Długość	910 mm (Sajga 12K)
Masa
broni	3,5 kg (Sajga 12K)
lufy	430 mm (Sajga 12K)

Sajga – skonstruowana w rosyjskich zakładach Iżmasz samopowtarzalna strzelba gładkolufowa. Taką samą nazwę noszą produkowane w zakładach Iżmasz samopowtarzalne sztucery Sajga wzorowane na konstrukcji AK-74M.

Historia konstrukcji

W latach dziewięćdziesiątych XX wieku na cywilny rynek rosyjski zaczęło trafiać coraz więcej wzorów broni zachodniej. Typem, który zdobył tam sporą popularność, była włoska strzelba samopowtarzalna SPAS15. Prace nad podobną bronią podjęły także miejscowe zakłady Iżmasz w Iżewsku.

Szefem zespołu konstruktorów został Gienadij Nikonow, a głównym konstruktorem Aleksandr Turkin. W skład zespołu wchodzili także Walerij Afonin, Władimir Cypko, Władimir Abramian i Lew Ponomariew. Konstruując nową strzelbę postanowili oni oprzeć się na sprawdzonej konstrukcji karabinu AK-74M. Wewnętrzna budowa strzelby i działanie jej mechanizmów nie odbiega od pierwowzoru. Główną różnicę stanowi budowa zamka. Zmniejszono jego masę i ma on nową konstrukcję. W przedniej części pojawił się nieruchomy (nieobracający się) tłok zaporowy z powiększonym pazurem wyciągu. Nieruchomy tłok zaporowy zastosowano, żeby uniknąć dużych wycięć w tylnej części komory nabojowej, w których poruszałby się pazur wyciągu.

Wersje

• Sajga 410 – strzelba myśliwska kalibru .410
• Sajga 20 – strzelba myśliwska kalibru 20 z kolbą stałą
• Sajga 20S – strzelba kalibru 20 z kolbą składaną
• Sajga 20K – strzelba kalibru 20 ze skróconą lufą i kolbą składaną
• Sajga 12 – strzelba myśliwska kalibru 12 z kolbą stałą
• Sajga 12S – strzelba kalibru 12 z kolbą składaną
• Sajga 12K – strzelba kalibru 12 ze skróconą lufą i kolbą składaną
• Sajga 12S (eksperymentalna) – wersja odpowiadająca Sajdze 12S, ale posiadająca możliwość wyłączenia automatyki (działa wtedy jak strzelba powtarzalna przeładowywana przez ruch odpowiednio ukształtowanego łoża).
• Sajga 12 (eksperymentalna?) – wersja typowo bojowa, lufa jak w Sajdze 12K, ramowa kolba składana, tłumik płomieni. Strzelba wyposażona w przyrządy celownicze jak w AK-74 i podstawę do montażu celowników optycznych.

Opis konstrukcji

Strzelba Sajga jest bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Tłok gazowy o długim ruchu. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle), przed ryglami umieszczono nieobracający się tłok zaporowy. Mechanizm spustowy kurkowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym. Zasilanie z jednorzędowych magazynków łukowych o pojemności 3 lub 4 naboi (na rynek cywilny) albo 5 lub 7 naboi (na zamówienie sił zbrojnych). Bezpiecznik o kształcie identycznym jak w innych pochodnych kbk AKM po lewej stronie komory zamkowej. Mechaniczne przyrządy celownicze składają się z muszki i szczerbinki osadzonych na listwie nad rurą gazową. Kolba z tworzywa sztucznego, stała lub składana na lewy bok komory zamkowej.

Dane taktyczno-techniczne

¹Podane dane są orientacyjne, ponieważ producent wprowadza zmiany konstrukcyjne w kolejnych seriach produkcyjnych.

Bibliografia

• Ireneusz Chloupek, Rosyjska antylopa, Komandos 11/2002, ISSN 0867-8669.

Linki zewnętrzne

• https://ak.kalashnikovgroup.ru/catalog/gladkostvolnye_ruzhya