Strzelniki (województwo warmińsko-mazurskie)
Artykuł | 53°48'21"N 22°02'14"E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 53°48'23"N, 22°2'15"E |
- błąd | 38 m |
Odległość | 68 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności | 100 |
Strefa numeracyjna | 87 |
Kod pocztowy | 12-250[1] |
Tablice rejestracyjne | NPI |
SIMC | 0764039 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Strzelniki[2] (niem. Strzelnicken, od 1930 Schützenau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie suwalskim.
Wieś położona w odległości 10 km na wschód od Orzysza, nad jeziorem Strzelniki, które łączy się rowem przepływowym z jeziorem Orzysz. Na początku XXI w. wieś zamieszkiwało ok. 100 osób.
Około 1 km na północ od wsi wznosi się pagórek zwany Sowia Góra (134 m n.p.m.).
Nazwa
W dokumentach krzyżackich: Strelnicken[3], Strzelniken[4], Strzelnicken[5], Strelinken[3], (1519) Swelin[6] i od nazwiska zasadźcy - Czwalinen[3], Schwalingen[3].
Na mapie Districtus Reinensis (1663) Józefa Naronowicza-Narońskiego - Strzelniki[7].
28 lipca 1930 roku zmieniono historyczną nazwę Strzelnicken na Schützenau[8].
Rozporządzeniem Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z 1 lipca 1947 roku o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości nadano obowiązującą nazwę Strzelniki[2].
Historia
Osada służebna lokowana na prawie magdeburskim dla obojga płci, na 50 łanach, z dwoma dodatkowymi łanami na lokację młyna. Dan w Rynie r. 1487.[3] Nadawcą dóbr był komtur ryński Jerzy Ramung von Rameg (Georg Ramung von Ramegk). Dobra otrzymał Michał Cwalina[3][9] (Michell Schwalyna[3][10], Schwalina[10], Swalina[10]) z obowiązkiem dwóch służb zbrojnych. Cwalinowie pochodzili ze szlachecko-rycerskiego rodu mazowieckiego[11], czyli z polskiej szlachty[12]. Synowie Michała Cwaliny - Stańko i Jan Cwalinowie w 1524 roku kupili w pobliżu Strzelnik ziemię, na której powstało nowe dobro służebne, obecnie wieś Kamieńskie[11]. Wolni w Strzelnikach zostali zwolnieni z szarwarku. Następował podział dóbr, w 1540 roku w Strzelnikach było już 14 wolnych[13]. Mieszkańcy Strzelnik otrzymali zezwolenie na zakładanie barci. W 1555 roku płacili czynsz od jednego boru, czyli kawałka lasu z 60 barciami. W 1599 roku w Strzelnikach wykazano 62 łany i 11 morgów. Dopiero z tego roku pochodzi też pierwsza wzmianka o młynie, na którego budowę pozwolono w przywileju (1487).
W XVII wieku siedzieli w Strzelnikach Sarsewski i Pełkowski z polskiej szlachty[11]. Polskim szlachcicem był również Jan Plaga, który siedział w Strzelnikach w 1643 roku[11], wówczas to nabywa od niego 3 łany Jan Lityński z Pogorzela[3]. Po śmierci Jana Strzelnickiego w 1664 roku, dwa lata później 9 łanów z zabudowaniami nabył w Strzelnikach kapitan polski i brandenburski[14] Gotfryd von Ölssen[15], z jednego z najstarszych rodów w Prusach pochodzących ze szlachty niemieckiej. W październiku 1656 roku Tatarzy uprowadzili w jasyr 5 mieszkańców wsi, w tym 1 kobietę. Strzelniki należały do rewiru w Grzegorzach, należały i należą do parafii w Orzyszu.
W 1737 roku w Strzelnikach założono szkołę[16].
Według danych opublikowanych w 1823 roku w Strzelnikach mieszkało 210 osób[17]. W 1857 roku wieś liczyła 317 mieszkańców, nauczycielem był Opitz[18].
W 1933 roku w miejscowości mieszkały 403 osoby[19]. W 1935 roku w szkole w Strzelnikach dwóch nauczycieli uczyło 69 uczniów[16]. Spis powszechny z maja 1939 roku wykazuje w Strzelnikach 415 mieszkańców[19].
Turystyka
Przez Strzelniki przebiega szlak rowerowy wokół jeziora Orzysz[20].
Bibliografia
- Grzegorz Białuński: Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1996, s. 254. ISSN 0585-3893.
- Wojciech Kętrzyński: O ludności polskiej w Prusiech niegdyś krzyżackich.... Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1882, s. 653.
- Barkowski, Otto. Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein. Altpreussische Forschunge. 11. Jahrgang, H. 1, s. 197–224, 1934.
Zobacz też
- Strzelniki
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1230 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 111, poz. 719).
- ↑ a b c d e f g h Wojciech Kętrzyński O ludności polskiej w Prusiech niegdyś krzyżackich... Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów 1882, s. 475.
- ↑ Otto Barkowski Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein. Altpreussische Forschungen, 11. Jahrgang 1934, H. 1, s. 223.
- ↑ Otto Barkowski Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein. Altpreussische Forschungen, 11. Jahrgang 1934, H. 1, s. 224.
- ↑ Otto Barkowski Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein. Altpreussische Forschungen, 11. Jahrgang 1934, H. 1, s. 208.
- ↑ Jan Szeliga Rękopiśmienne mapy Prus Książęcych Józefa Naronowicza-Narońskiego z drugiej połowy XVII wieku. Biblioteka Narodowa, Warszawa, 1997, ilustracja nr 2.
- ↑ GenWiki
- ↑ Grzegorz Białuński Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1996, str. 65.
- ↑ a b c Otto Barkowski Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein. Altpreussische Forschungen, 11. Jahrgang 1934, H. 1, s. 203.
- ↑ a b c d Grzegorz Białuński Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1996, str. 74.
- ↑ Wojciech Kętrzyński O ludności polskiej w Prusiech niegdyś krzyżackich... Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów 1882, s. 485.
- ↑ Grzegorz Białuński Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1996, str. 102.
- ↑ Grzegorz Białuński Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1996, str. 192.
- ↑ Grzegorz Białuński Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1996, str. 171.
- ↑ a b Pisz. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn, 1970, str. 174.
- ↑ Dr. Leopold Krug, Alexander August Mützell Neues Topographisch-Statistisch-Geographisches Wörterbuch des Preussischen Staats. Vierter Band P-S. Karl August Kümmel, Halle, 1823, s. 403.
- ↑ Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen. Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg, 1857 s. 302.
- ↑ a b Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Ostpreußen, Kreis Johannisburg. 2006. [dostęp 2013-01-05]. (niem.).
- ↑ R. W. Pawlicki, P. Sikorski, M. Wierzba Przewodnik po ścieżkach rowerowych, Ziemia Orzyska. AFW Mazury, Orzysz, 2004, str. 63-65.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Warmian-Masurian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.52 N
- S: 53.07 N
- W: 19.05 E
- E: 22.95 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pisz County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 53.92 N
- S: 53.42 N
- W: 21.39 E
- E: 22.32 E
Czerwony szlak rowerowy